ECMO behandeling bij pasgeborenen: Circulatoire veranderingen aan venoveneuze en venoarteriele bypass en de effecten op de perifere orgaancirculatie

Persisterende pulmonale hypertensie van de neonaat (PPHN) is een
levensbedreigende aandoening met hoge mortaliteit. Extracorporele
Membraanoxygenering (ECMO) met veno-arteriele (V-A) of veno-veneuze (V-V)
cannulatie staat als laatste behandeloptie ter beschikking. Verschillen in
hemodynamische veranderingen tijdens V-A ECMO en VV-ECMO met betrekking tot het
verloop van de PPHN en de doorbloeding van de perifere organen zijn niet
bekend. Onafhankelijk van het onderliggende ziektebeeld kan het beloop van de
ECMO behandeling, met beide systemen, zeer verschillend zijn. Er wordt vaak een
verslechtering van de pulmonale en renale functie en een toename van
huidoedemen gezien. Welke mechanismen hieraan ten grondslag liggen is nog niet
bekend. Een beter inzicht in zowel hemodynamische veranderingen in de
systemische en pulmonale circulatie tijdens de behandeling van PPHN met ECMO
als ook de daaruit volgende veranderingen in de orgaan doorbloeding en functie
zal ertoe bijdragen meer rationele behandelstrategieen te ontwikkelen waardoor
het herstel van de normale neonatale circulatie van de patient bevorderd wordt.
De ECMO behandeling zou hierdoor verkort kunnen worden. Dit zal positieve
effecten voor de patienten opleveren maar ook economisch gezien gunstig zijn
gezien de zeer intensieve behandeling.

I. Evaluatie van veranderingen in de pulmonale en systemische circulatie
gedurende behandeling met VV- ECMO en de verschillen tussen VV- en VA ECMO
II. Evaluatie van veranderingen in de cerebrale, mesenteriale en renale organ
doorbloeding gedurende ECMO behandeling en de verschillen tussen VV- en VA ECMO
III. Evaluatie van hemodynamische veranderingen gedurende de ECMO behandeling
in relatie tot de nierfunctie en de verschillen tussen VV- en VA ECMO
IV. Evaluatie van BNP als diagnostische parameter ter beoordeling van de
vloeistofhuishouding gedurende de ECMO behandeling en de verschillen tussen VV-
en VA ECMO

De studie heeft een observationele opzet waarbij twee cohorten onderzocht
worden. Het eerste cohort bestaat uit een patienten groep, uitsluitend
behandeld met VA - ECMO, die gedurende een eerdere studienderzocht werd. Voor
het tweede cohort zullen prospectief patienten geincludeerd worden die zowel
met VV- als ook met VA-ECMO behandeld worden. Het is de verwachting dat binnen
een tijdsbestek van tweeenhalf jaar een voldoende aantal patienten geincludeerd
kan worden. Alle consecutief voor ECMO behandeling opgenomen patienten van de
afdeling neonatologie van het RUNMC zullen geevalueerd worden ten aanzien van
inclusie in deze studie.

Interventie: Alle patienten zullen behandeld worden volgens het standard ECMO
protocol van de afdeling neonatologie. Volgens het onderzoek protocol zullen op
standaard intervallen metingen verricht worden, beginnend direct voor canulatie
voor ECMO tot 24 uur na canulatie. Voor het onderzoek zullen hemodynamische
variabelen en parameter ter beoordeling van de orgaanperfusie met behulp van
echocardiografie en Doppler sonografie gemeten worden. Verder zal bloed
afgenomen worden, urine verzameld worden en andere fysiologische data verkregen
door patient monitoring geregistreerd worden.

Echocardiografie, Doppler-sonografie en anemie zouden een belasting of risico
kunnen vormen tijdens deelname aan deze studie.

Echocardiographie en sonographie zijn niet-invasieve onderzoeken, die niet
pijnlijk zijn maar door het onderzoek zelf bij kinderen tot discomfort kunnen
leiden. Alle patienten die met ECMO behandeld worden zijn onder continue
sedatie en analgesie zodat het discomfort tot een minimum beperkt wordt.
Tijdens eerdere studies met ECMO patienten werd geen discomfort als gevolg van
herhaalde metingen geconstateerd.

Anemie kan voorkomen worden door bloedafnamen te combineren met standaard
routine bloedafnamen ter controle van de oxygenatie, ventilatie, milieu
interieur en hemoglobine concentratie. Gedurende de ECMO behandeling wordt
daarnaast de hemoglobine concentratie standaard bij alle patienten met behulp
van bloed transfusies boven acht mmol/l gehouden. Alle patienten beschikken
over een arterielijn en urine catheters zodat bloedafnamen en het verzamelen
van urine geen discomfort zullen veroorzaken.

Pasgeborenen behoren tot de groep minderjarige en niet wilsbekwame personen.
Desondanks is het noodzakelijk deze studie bij deze patientengroep te
verrichten aangezien de pathologie van PPHN leeftijdsafhankelijk is en
specifiek gerelateerd is aan de transitie foetale naar neonatale circulatie.
Orgaan functie en circulatoire veranderingen van volwassen patienten zijn niet
vergelijkbaar met de neonatale fysiologie.