Het effect van matig alcohol gebruik op zenuwprikkeling in de mond en uitdrukking van erfelijke eigenschappen in vetweefsel.

Uit bevolkingsonderzoek is gebleken dat matig alcoholgebruik een verlaagd
risico op hart- en vaatziekten en ouderdomssuikerziekte tot gevolg heeft. Hoe
matig alcoholgebruik precies tot een verlaagd risico leidt is nog niet volledig
bekend. Waarschijnlijk spelen een verhoging van het hormoon adiponectine en of
een betere verwerking van bloedsuiker (= bloedglucose) hierbij een rol. In dit
onderzoek proberen we beide mechanismen beter in kaart te brengen.

Mogelijk ontstaat ouderdomssuikerziekte door een zwakke maar langdurige
ontsteking. Adiponectine is een hormoon wat alleen door het vetweefsel wordt
aangemaakt. Het vermindert de kans op ontstekingen in het lichaam. In eerder
onderzoek is gezien dat matige alcohol consumptie adiponectine verhoogt. Op
welke manier matige alcohol consumptie adiponectine verhoogt is onbekend. Wij
verwachten dat het tot uitdrukking komen van erfelijke informatie
(=genexpressie) van onder andere ontstekingsmechanisme hierbij een belangrijke
rol speelt. Dit zal in dit onderzoek nader bekeken worden.

Daarnaast gaan we kijken of alcohol, als het zich in de mond bevindt, een
bepaalde zenuwprikkel opwekt. Deze prikkel ontstaat tijdens het kauwen en
proeven van voedsel in de mond. De prikkel bereidt het lichaam als het ware
voor op het voedsel dat doorgeslikt gaat worden en terecht komt in de maag en
darmen. De voorbereidingen die deze prikkel als gevolg heeft, kunnen leiden tot
een betere verwerking van de bloedsuiker.

Dit onderzoek heeft tot doel het effect van matige alcohol consumptie op
genexpressie in vetweefsel te onderzoeken. Ook zal bekeken worden of alcohol
consumptie een bepaalde zenuwprikkel in de mond opwekt.

Het betreft een zogenaamde 'gerandomiseerde cross-over' studie. Dat betekent
dat alle deelneemsters beide behandelingen na elkaar krijgen maar in
verschillende volgorde. In dit onderzoek zijn dat de volgende twee
behandelingen: 250 ml witte wijn per dag (= ca. 2.5 standaard consumpties
alcohol) of 250 ml water per dag (zie voor meer informatie paragraaf 6). De ene
helft van de deelneemsters zal dus in de eerste periode van het onderzoek witte
wijn gebruiken gevolgd door water in de tweede periode van het onderzoek. De
andere helft van de deelneemsters gebruikt water in de eerste periode van het
onderzoek gevolgd door witte wijn in de tweede periode van het onderzoek. In
welke volgorde de deelneemsters de dranken zullen gebruiken zal door loting
worden toegewezen. Hierop zullen dus zowel de onderzoekers als de deelneemsters
geen invloed hebben. Dit onderzoek zal niet geblindeerd uitgevoerd worden. Dit
betekent dus dat zowel de onderzoekers als u te allen tijde op de hoogte bent
van welke drank u gebruikt.

Tijdens het onderzoek zult u twee onderzoeksproducten krijgen: 1. Witte wijn (testdrank) 2. Water (controledrank) Gedurende vier weken zal per dag een door TNO verstrekt flesje witte wijn of water moeten worden geconsumeerd. Deze dienen te worden gedronken bij de avondmaaltijd. U krijgt op de eerste dag van de behandeling twee reserve flesjes mee voor de gehele periode. Wanneer een flesje stuk gaat of op een andere manier verloren gaat, kunt u een reserve flesje gebruiken.

Als u deelneemt aan het onderzoek kunt u (eventueel) de volgende ongemakken
verwachten:
1. Beslist géén alcoholische producten (incl. kersenbonbons, tiramisu, etc)
gedurende 8 weken te gebruiken behalve de door TNO verstrekte wijn.
2. Lichamelijk onderzoek en bloedafname voor de inkeuring.
3. Nuchter naar het onderzoekscentrum komen: 3 maal tijdens de studie.
4. Bloedafnames; 3 maal tijdens de studie (totaal circa 340 ml).
5. Afstaan van urine; 8 maal tijdens de studie.
6. Afname van een klein stukje vetweefsel (totaal circa 0.6 gram): 2 maal
tijdens de studie.
7. Gedurende twee avonden een door TNO verstrekte avondmaaltijd eten.