geurprofielen bij longkanker: de rol van de electronische neus bij diagnostiek en behandeling (SCENT): deel 3. acute effecten op geurprofielen bij chemotherapie bij patienten met longkanker.

Longkanker behoort tot de meest voorkomende oorzaken van kanker-gerelateerde
sterfte. Longkanker wordt onderscheiden in kleincellig carcinoom en
niet-kleincellig carcinoom, welke nog weer wordt onderverdeeld, mn in
adenocarcinoom en plaveiselcelcarcinoom. De meeste patienten presenteren zich
in een laat stadium waarvoor slechts chemotherapie, eventueel gecombineerd met
radiotherapie kan worden gegeven. De respons op chemotherapie is echter voor
de individu niet te voorspellen. Er ligt dan ook een grote uitdaging in het
ontwikkelen van een optimale therapie met de juiste combinatie middelen en zo
min mogelijk bijwerkingen. In de afgelopen jaren heeft de analyse van
uitgeademde lucht meer aandacht gekregen als een mogelijk nieuwe optie voor
detectie en behandeling van longkanker. Uitgeademde lucht bevat een complex
mengsel van honderden vluchtige organische componenten (VOC's), het zogenaamde
geurpatroon. Vele VOC's , met name de alkaan- en benzeenderivaten zijn
geisoleerd in de ademlucht van longkankerpatienten en veranderingen in detectie
van individele substanties zijn na resectie van longkanker waargenomen,
waardoor de suggestie ontstaat dat deze biomarkers een zekere tumor activiteit
representeren.
Na de introductie van de electronische neus, die werkt met geurprofiel
patroonherkenning, is het bemonsteren en analyseren van uitademingslucht voor
VOC's makkelijker geworden door ingebouwde analyse-software en nanosensoren. De
eerste studies met deze nieuwe techniek bij de detectie van longkanker laten
veelbelovende resultaten zien tav de diagnostische accuratesse. Hierdoor wordt
het belang onderstreept van vervolgonderzoek met deze techniek tav diagnostiek
en voorspellende waarde bij longkanker, bijvoorbeeld betreffende de therapie.
Daarom willen we hier de hypothese testen, dat door chemotherapie-geinduceerde
veranderingen in de uitgeademde metabolieten bij longkanker door de
electronische neus als een verandering in het geurprofiel kan worden
waargenomen.

1. Primair:
onderzoeken of de electronische neus onderscheid kan maken in het geurprofiel
van de uitademingslucht voor en na de eerste chemo-kuur bij patienten met niet
kleincellig longcarcinoom (adenocarcinoom en plaveiselcelcarcinoom) en
kleincellig longcarcinoom.

2. Secundair:

a) onderzoeken of de eNose de geurprofielen vlak voor de chemokuur(baseline)
kan onderscheiden tussen de 3 soorten longkanker (zie1)

b) onderzoeken of het geurprofiel voor de chemokuur gerelateerd is aan:
i. het stadium van de kanker volgens het Mountain classification systeem [21]
voor het niet kleincellig carcinoom of het onderscheid in beperkte (LD), danwel
uitgebreide variant(ED) van het kleincellig carcinoom [2].
ii. metabole activiteit van de ziekte zoals uitgedrukt in de SUV
(activiteitswaarde) op de PET-CT scan.

c) onderzoeken of de eventuele verandering in geurprofiel na eerste chemokuur
gerelateerd is aan tumorrespons. (bepaald na de tweede chemokuur) volgens de
RECIST criteria.

prospectief observationele studie

Iedere deelnemer aan het onderzoek ondergaat dezelfde test: zij bezoeken de
longfunctie afdeling 3 maal. per visite wordt eerst een korte vragenlijst
betreffende medische voorgeschiedenis, rookgedrag en rookgeschiedenis en
actuele medische conditie afgenomen. Daarna wordt uitademingslucht in zak
opgevangen nadat men 5 minuten via mondstuk kamerlucht door VOC-filter
ingeademd heeft. Tenslotte wordt spirometrie verricht(3 maal hard uitademen).
totale onderzoekstijd per visite bedraagt maximaal 20 minuten. In totaal zullen
er 3 visites zijn, nl 1 vlak voor en 2 na de eerste kuur. Totale onderzoekstijd
dus 60 minuten.