MRI bij laterale elleboogpijn: vergelijking tussen aangedane en niet aangedane elleboog.

Enthesopathie van de origo van de musculus extensor carpi radialis brevis, ook
bekend als laterale elleboogpijn of tenniselleboog komt veel voor. Het is de
meest voorkomende degeneratieve aandoeningen van spieren en ligamenten die
voorkomen bij patienten van middelbare leeftijd. Tenniselleboog is een
goedaardige, self limiting aandoening, die vaak overgaat na 12-18 maanden.
Veranderingen in de aanhechting van de musculus extensor carpi radialis brevis
zijn: oedeem, partiele verdikking en peesdefecten, die aan te tonen zijn met
MRI. Asymptomatische afwijkingen bij rotatorcuff pathologie zijn aangetoond en
hetzelfde is mogelijk bij asymptomatische ellebogen. Er zijn twee studies
gepubliceerd waarbij er afwijkingen werden gezien in 27 en 54% van
asymptomatische ellebogen, tegenover 70-100% bij symptomatische ellebogen. Deze
studies hadden verschillende methodologische beperkingen en zijn daardoor niet
conclusief.

Vanwege de percentages van degeneratieve veranderingen bij asymptomatische
ellebogen gerapporteerd in vorige onderzoeken, is het onduidelijk of deze
afwijkingen de klachten van de patient verklaren.
Het is mogelijk dat er teveel waarde wordt gehecht aan een defect of scheur op
MRI en deze waarschijnlijk geen specifieke behandeling behoeft.
Het doel van de huidige studie is om MRI bevindingen te vergelijken tussen
aangedane en niet-aangedane ellebogen bij patienten met klinisch
gediagnostiseerde unilaterale tennis elleboog.

Alle patienten die voldoen aan de inclusiecriteria worden uitgenodigd bij de
polikliniek orthopedie. Na informed consent wordt er een demografische en
klinische vragenlijst ingevuld. Ook wordt er een DASH-disability vragenlijst
ingevuld.
Verder wordt de knijpkracht van beide armen objectief gemeten.
Daarna worden er twee MRI-scans gemaakt (1 van de symptomatische en 1 van de
asymptomatische elleboog).

er zijn geen risico's voor de patienten.