89Zr-bevacizumab gelabelde PET-scan bij patiënten met een niercelcarcinoom, die behandeld worden met sunitinib of bevacizumab plus interferon; een pilot studie.

De meerderheid van de niercelcarcinomen wordt gekenmerkt door uitgesproken
angiogenese door inactivatie van het Von Hippel Lindau gen. Behandeling met
angiogenese remmers resulteert in een verdubbeling van progressievrije
overleving in de gemetastaseerde setting. Het is momenteel niet mogelijk om te
voorspellen welke individuele patiënt baat heeft bij behandeling met
angiogenese remmers.
Een predictieve biomarker voor het effect van angiogenese remmers is hard nodig
omdat het patiënten onnodige bijwerkingen en de samenleving onnodige kosten kan
besparen aangezien angiogenese remmers dure medicamenten zijn. Voor
onderzoeksdoeleinden is een predictieve biomarker nuttig omdat het de
ontwikkeling van combinatie behandelingen kan versnellen, tot individuele dosis
titratie kan leiden en tijd en patiënten aantallen kan besparen bij vroege
studies met nieuwe medicamenten.
Angiogense remmers kunnen falen omdat 1) het doelwit van de behandeling afwezig
is, 2) het medicament het doelwit niet bereikt of 3) angiogenese onvoldoende
geremd wordt. Serum VEGF stijgt abrupt na start van sunitinib en daalt weer in
de stopweken, terwijl vrij VEGF daalt na starten van bevacizumab, een fenomeen
dat niet begrepen wordt en dat wel eens tumor onafhankelijk zou kunnen zijn.
Non-invasief meten van VEGF in de tumor en zijn omgeving met PET scans met
radioactief gelabeld bevacizumab, kan inzicht geven in de aanwezigheid van het
doelwit van bevacizumab. Een verandering in 89Zr-bevacizumab opname vroeg
tijdens behandeling met angiogenese remmers zou een predictieve biomarker
kunnen zijn voor klinisch voordeel voor de patiënt

De primaire doelstelling van het onderzoek is evaluatie van de geschiktheid van
89Zr-bevacizumab PET scans voor en tijdens behandeling met sunitinib of
bevacizumab met interferon bij patiënten met niercelcarcinoom als biomarker
voor klinisch voordeel (respons en stabiele ziekte).

Dit is een pilot studie voor evaluatie van 89Zr-bevacizumab PET imaging als
biomarker tijdens behandeling met sunitinib of bevacizumab plus interferon bij
patiënten met niercelcarcinoom. Patienten kunnen aan de studie deelnemen als
zij een behandeling gaan starten met:
arm A (13 patienten): sunitinib 50 mg 1 maal daags per os gedurende 28 dagen
gevolgd door 14 dagen rust of
arm B (13 patienten): bevacizumab intraveneus (IV) 10 mg/kg q 14 dagen in
combinatie met IFNα2a subcutaan (SC) 9MIU 3 maal per week
89Zr-bevacizumab PET scans worden gemaakt voor start van de behandeling, na 2
en na 6 weken behandelen. Het primaire eindpunt is verandering in maximale
stadaard uptake values (SUVmax) tussen de scan voor start en de scan na 2 en 6
weken.

Interventie: Patiënten krijgen een intraveneuze injectie met 37 MBq, eiwit
dosis 1-10 mg 89Zr-bevacizumab op dag -4 of -3, dag 10 of 11 en dag 38 of 39.
Vervolgens worden er PET scans gemaakt op dag 1, 15 en 43, op deze dagen wordt
er tevens bloed afgenomen voor bepaling van VEGF gerelateerde biomarkers.

Patiënten krijgen op 3 tijdstippen een intraveneuze injectie met 37MBq. Dit
resulteert in een cumulatieve radiatie dosis van 54 mSv voor vrouwelijke en 45
mSv voor mannelijke patiënten.
Volgens de ICRP 62 valt deze stralingsdosis in categorie III (matig risico).
De levensverwachting van de patiënten is beperkt als gevolg van het niet
curabele niercelcarcinoom, dat maakt het risico op een secundaire maligniteit
klinisch wellicht niet relevant.
Patiënten moeten het ziekenhuis 3 keer extra bezoeken voor de injectie van de
tracer. Bloed monsters voor biomarkers worden op 3 tijdstippen afgenomen
tijdens routine bloedonderzoek. PET scans worden gemaakt op een dag van
reguliere poliklinische controle. Er is geen direct voordeel voor de deelnemers
aan deze studie. Als 89Zr-bevacizumab PET imaging echter een predictive
biomarker blijkt te zijn voor effect van angiogenese remmers, kan veel
patiënten in de toekomst onnodige toxiciteit en de samenleving onnodige kosten
van een zinloze behandeling worden bespaard.