Anorectale continentie en defecatie reflex testen: pilot studie

Anale incontinentie en/of obstipatie zijn zeer belemmerende aandoeningen die
een groot deel van de bevolking treffen. Evaluatie van de neurofysiologische
functie van het anorectum is van groot belang voor het stellen van de diagnose
en het bepalen van de behandelstrategie.

De huidige tests voor het evalueren van de neurofysiologische functie van het
anorectum bestaan uit elektrofysiologische tests en manometrische tests. Deze
tests zijn tijdrovend en vertonen niet altijd goede correlatie met de klinische
symptomen. Ook is actieve samenwerking vereist van de patient, hetgeen lastig
is als het kleine kinderen betreft.

Met onze nieuw ontwikkelde methode is het mogelijk gelijktijdig receptoren in
het anale kanaal te stimuleren en de drukken te meten in het anale kanaal en in
het rectum. Op deze manier zou de diagnostiek van anorectale dysfunctie
verbeterd kunnen kunnen worden.

Alvorens de nieuwe methode in patienten te testen is het nodig dat zij getest
wordt op gezonde proefpersonen om de methode te valideren en te vergelijken met
de huidige testmethodes.

1. Onderzoeken of de anale continentie en defecatiereflex kan worden opgewekt
en gemeten met het nieuw ontwikkelde meetsysteem.
2. De resultaten van de nieuwe methode vergelijken met die van bestaande
methodes.
3. Onderzoeken of de anale reflexen ge-"cross-linked" zijn. (dwz of prikkeling
van de receptoren rechts ook een respons van links uitlokt)

Alle proefpersonen ondergaan de volgende tests (in chronologische volgorde):

a. Anale electrosensibiliteitstest (standarad klinische test)
Een dunne catheter met elektrodes wordt in het anale kanaal gebracht en de
anale sensitiviteit wordt op elke centimeter gemeten (als de minimale
stimulatie die door de proefpersoon gevoeld word).

b. De continentie reflex test (nieuwe test)
Op verschillende niveaus wordt rechts en links in het anale kanaal het
oppervlak gestimuleerd en de drukken in het anale kanaal worden geregistreerd.

c. De defecatie reflex test (nieuwe test)
Op verschillende niveaus wordt rechts en links in het anale kanaal het
oppervlak gestimuleerd en de drukken in het rectum en in het anale kanaal
worden geregistreerd.

d. Linker en rechter anorectale reflex tests (nieuwe test).
De linker en rechter zijde van het anale kanaal worden selectief gestimuleerd
terwijl drukken in het anale kanaal en rectum gemeten worden.

e. Sphincterdruk test (standaard klinische test)
Tijdens relaxatie, knijpen en duwen wordt de anale en rectale druk gemeten.

f. Ballon retentie test (standaard klinische test)
Een ballon wordt in het rectum gebracht en langzaam gevuld met water van 37
graden. Patienten worden gevraagd wanneer zij aandrang voelen en wanneer zij de
aandrang niet meer onder controle hebben. Hierop wordt de ballon snel leeg
laten gelopen. De drukken in het rectum en anale kanaal worden gemeten.

g. Rectale infusie test (standarad klinische test)
Zonder ballon wordt water van 37 graden in het rectum gebracht (1ml/s). Op deze
manier wordt Without a balloon water of 37*C will be inserted slowly (1
ml/second) in the rectum. Op deze manier wordt de continentie voor vloeibare
faeces getest. Drukken worden gemeten in het anale kanaal en in het rectum.

De nieuwe methode combineert twee bestaande methodes. De bestaande methodes
gaan niet gepaard met risicos. Derhalve is het risico van de proefpersonen
nihil.

De belasting van de proefpersonen bestaat uit elektrodes en een kleine ballon
die in het anale kanaal / rectum worden gebracht gedurende een eenmalige sessie
van maximaal 2 uur. Dit kan een vreemde sensatie zijn. Tevens kan gedurende ca
15 minuten na beeindiging van het onderzoek de anale regio gevoelig zijn.