Arm-ondersteuning therapie in de vroege fase na CVA

Na een beroerte (CVA) hebben veel patiënten last van een verminderde motorische
functie van de arm. Optimaal herstel van de armfunctie is belangrijk voor
CVA-patiënten om zelfstandig activiteiten van het dagelijks leven uit te kunnen
voeren. Om het herstel van de armfunctie na CVA te stimuleren is intensieve en
taak-specifieke training van essentieel belang. Hiervoor is toepassing van
robotische systemen in de revalidatie veelbelovend. Meer specifiek kunnen
actieve bewegingen worden gefaciliteerd door de toepassing van
armondersteuning. Een van de grootste voordelen van armondersteuning d.m.v. een
robot is momenteel de mogelijkheid om de behandeling te *automatiseren* (één
therapeut zou meerdere patiënten tegelijk kunnen behandelen), zodat de
productiviteit van de gezondheidszorg kan toenemen en de kosten kunnen worden
gereduceerd. Het hedendaagse onderzoek hiernaar heeft zich met name gericht op
patiënten in de chronische fase na een CVA. Het is echter aannemelijk dat
vooral patiënten in de sub-acute fase na een CVA baat hebben bij deze
toepassing, aangezien hier de herstelprocessen direct gestimuleerd kunnen
worden.

Het doel van deze studie is het vergelijken van het effect van armondersteuning
therapie met conventionele therapie, gericht op de armfunctie van CVA-patiënten
in de sub-acute fase, zowel m.b.t. motorische aspecten als
gebruikerservaringen.

Multicenter, gerandomiseerde interventie studie met evaluatiemetingen voor en
na 6 weken reiktraining.

De deelnemers ontvangen gedurende 6 weken 3 maal per week 30 minuten reiktraining voor de aangedane arm. De interventiegroep (35 personen) zal getraind worden middels het ArmeoBoom systeem voor armondersteuning en de controlegroep (35 personen) zal gestandaardiseerde reikoefeningen uitvoeren, met vergelijkbare trainingsintensiteit.

De risico*s voor de deelnemers zijn beperkt tot een minimum, aangezien de
bewegingstaken bestaan uit functionele en bekende armbewegingen en worden
uitgevoerd binnen de mogelijkheden van de deelnemer. Bovendien zijn de metingen
in deze studie relatief eenvoudig (er is geen speciale apparatuur nodig) en
non-invasief en brengen zo geen risico met zich mee voor de deelnemers.
Deelname aan dit experiment zou een direct voordeel voor de deelnemer kunnen
hebben, in de vorm van extra training van de reikfunctie van de aangedane arm.