Prevalentie van Tinea Pedis (voetschimmel) bij mensen met een verstandelijke beperking in Nederland

Tinea Pedis is een schimmelinfectie (dermatomycose) van de voet. Tinea Pedis is
een veel voorkomend ziektebeeld in de algemene bevolking. Ongeveer 10% van de
bevolking zal ooit last hebben van Tinea Pedis (*life time* prevalentie).
Literatuurstudie maakt duidelijk dat de prevalentie van Tinea Pedis onder
verstandelijk gehandicapten nog niet is onderzocht. Ook welke de risicofactoren
zijn voor het ontstaan van Tinea Pedis binnen deze populatie is niet bekeken.

Onderzoek van de prevalentie van Tinea Pedis onder mensen met een lichte tot
zeer ernstige verstandelijke beperking die wonen bij een zorgorganisatie in
Nederland, hetzij in de wijk hetzij op een centrale locatie. Het onderzoeken
van de prevalentie van de verschillende verwekkers (schimmels) van Tinea Pedis
die worden gevonden binnen de onderzoekspopulatie. Onderzoeken van vijf
risicofactoren voor het ontstaan van Tinea Pedis binnen deze populatie.

Dit onderzoek is een niet-invasief observationeel, cross-sectioneel
prevalentie-onderzoek onder mensen met een lichte tot zeer ernstige
verstandelijke beperking. Deelnemers worden semi-at random geselecteerd voor
deelname aan het onderzoek. Volgens een gemaakte steekproefgrootte-berekening
zijn er minimaal 690 proefpersonen nodig om een uitspraak te kunnen doen over
de prevalentie van Tinea Pedis en vijf risicofactoren voor het ontstaan ervan
binnen de onderzoekspopulatie. De aanwezigheid van Tinea Pedis zal middels een
lichamelijk onderzoek van de voeten van de deelnemers plaatsvinden. Bij
klinische verdenking zal er een kweek worden gedaan om de verdenking te
bevestigen. De risicofactoren zullen worden onderzocht middels een vragenlijst
die of door de deelnemer zelf, of door familieleden of door begeleiding zal
worden ingevuld, aangevuld met gegevens uit het medisch dossier. Alle gegevens
worden anoniem verwerkt en zijn niet tot individuele deelnemers te herleiden.

De belasting in tijdsduur zal ongeveer 10 minuten per deelnemer aan het
onderzoek bedragen. Lichamelijke belasting bestaat uit het (laten) uittrekken
van sokken en schoenen indien de voeten niet reeds bloot zijn, het toelaten van
inspectie van de voeten door de onderzoekers, inclusief het eventueel aanraken
van de voeten en het eventueel manipuleren van de voeten zodat deze geheel
kunnen worden geïnspecteerd. Bij klinische verdenking op het aanwezig zijn van
Tinea Pedis zal met een wattenstaafje materiaal van de aanwezige schimmel
worden afgenomen, of met een pincet losse huidschilfers worden weggenomen. Het
risico op nadelige lichamelijke gevolgen van het onderzoek is nihil. Het risico
op nadelige psychische gevolgen voor de deelnemers is nihil. Bij verzet van een
deelnemer zal het onderzoek bij deze deelnemer worden gestaakt en zal enige
tijd later een tweede poging tot inspectie van de voeten worden ondernomen.
Indien de deelnemer dan wederom verzet vertoont, zal het lichamelijke onderzoek
worden gestaakt en hij of zij van verdere deelname aan het onderzoek worden
uitgesloten. De definitie van verzet die wij hierbij hanteren is zoals
geformuleerd in de gedragscode *Verzet bij mensen met een verstandelijke
handicap in het kader van de Wet medisch-wetenschappelijk onderzoek met mensen,
gedragscode voor artsen bij beoordeling van verzet bij mensen met een
verstandelijke handicap*. Groepsgebondenheid is van toepassing omdat het gaat
om de prevalentie van Tinea Pedis bij mensen met een verstandelijke beperking.