Veiligheid van stamceltransplantatie met een combinatie van bloedstamcellen van een halfidentieke familiedonor met die van een onverwante navelstrengbloeddonor, als alternatief voor patiënten met een hoog recidief risico

Hoewel allogene hematologische stamceltransplantatie veiliger is geworden de
afgelopen jaren, blijven de belangrijkste struikelblokken:
Transplantatiegerelateerde mortaliteit (TRM, door virale
reactivaties/transplantatieziekte) en recidieven in het geval van een
maligniteit als onderliggende aandoening.
er is voor bepaalde hoogrisicogroepen behoefte aan een stamceltransplantatie
die eigenlijk de goede eigenschappen van verschillende stamcelbronnen
combineert.
Navelstrengbloed (CB) heeft veel voordelen en wordt daarom steeds meer
gebruikt. Nadelen zijn echter het beperkte celaantal beschikbaar en het wat
tragere afweer herstel . Stamcellen van halfidentieke familiedonoren slaan
juist heel snel aan maar zijn geassocieerd met een hoger risico op
rejectie/niet aanslaan van de cellen in de patiënt en hebben een nog slechter
afweerherstel voor de lange termijn.

Het combineren van beide stamcelbronnen heeft daarom bepaalde voordelen die
gunstig kunnen zijn voor hoog risicopatiënten met ofwel maligne of niet maligne
aandoeningen door:
1) een snelle neutrofiel herstel (gunstig voor patiënten met voortschrijdende
infectie)
2) voor korte periode snel herstel van afweer van vanuit de haplo-donor en een
latere zekerdere langdurige engraftment vanuit het navelstrengbloed (van belang
voor patiënten met een ziekte waarbij het laten aanslaan van de donorcellen
moeilijk is en voor patiënten voor wie er geen enkele stamcelbron met voldoende
cellen en matching aanwezig is)
3) Multi-modale cellulaire therapie: Sterke vroege (eerste 2-4 weken) NK +
**T-cel activiteit (anti-tumor/ antiviraal) vanuit de haplo-graft en NK + **T-
cellulaire activiteit (> 4 weken na HSCT) vanuit de CB-stamcellen zonder
toename van het risico op transplantatieziekte (voor patiënten met
maligniteiten of met veel virale infecties).

Aantonen van veiligheid van deze gecombineerde stamcelbronnen voor een hoog
risico patientengroep omdat we verwachten dat deze therapie bepaalde
voordelen heeft tenopzichte van conventionele HSCT met een enkele stamcelbron.
Deze voordelen zouden ertoe moeten leiden dat er een betere outcome is van
prteinten met een hoog risico profiel.

Fase l-ll studie naar de veiligheid en verdraagzaamheid van de gecombineerde
stamcelbronnen (navelstrengbloed met haplocordcellen)

De interventie betreft het combineren van twee stamcelbronnen en de preparatie van de haplo-donor graft. 1) het combineren van een navelstrengbloeddonor met een minimum van > 1,5 x 10E7 NC/kg met stamcellen van een haplo-identieke familiedonor 2) preferentie van een KIR mismatch tussen haplodonor enontvenager voro maligne indicaties 3) selectie van de cellen van de haplodonor met een TCR>>- and CD19-negative selectiemethode waarna geinfundeerd worden met het navelstrengbloed: -5 x 10 E6/kg CD34+ /kg -een maximum aantal T cellen < 5x 10 E4/kg. -NK cellen and gamma delta T cellen NB: Verder het gelijktrekken van conditioneringsprotocollen zonder gebruikmaking van ATG. Uitleg hiërover vindt u iop pagina 18 van het protocol onder "Safety of infusion of innate immune cells".

Als de donorcellen opkomen, kan het zijn dat de actieve cellen uit het nieuwe
beenmerg organen aanvallen en daar dan een ontstekingsreactie veroorzaken. We
spreken dan van zogenaamde transplantatie ziekte, ofwel graft-versus-host
disease (GvHD). Van GvHD bestaat een acute en een chronische vorm. We noemen
het acute-GvHD (aGvHD) als het optreedt binnen de eerste 100 dagen na
transplantatie. Het kan gebeuren bij elke donor. Het geeft meestal ziekte van
de huid, de darmen of de lever. Er worden bij elke stamceltransplantatie extra
maatregelen genomen om dit te voorkomen, in de vorm van afweeronderdrukkende
medicijnen. O.b.v. de bekende literatuur, denken wij niet dat er meer
transplantatieziekte zal optreden bij deze studie. Als er desondanks aGVHD
ontstaat zal deze behandeld worden met extra afweeronderdrukkende medicijnen.
Wanneer we zien dat er bij teveel mensen aGVHD optreedt wordt deze studie
gestaakt. Van de chronische vorm van transplantatieziekte (cGVHD), die
gedefinieerd is als voorkomende >100 dagen na stamceltransplantatie,
verwachten we niet dat deze vaker op zal treden behalve mogelijk gerelateerd
aan, en in het geval van, vaker voorkomen van aGvHD.