Bestraling van de mamma: buikligging versus rugligging. Een planningstudie

Bij bestraling van de mamma na mammasparende operatie wordt naast maximale
effectiviteit ook gestreefd naar een optimale cosmetische uitkomst en zo min
mogelijk pulmonale en cardiale toxiciteit. Bestraling in buikligging is een van
de technieken om bestralingsgeïnduceerde toxiciteit te verminderen.

Bepalen of buikligging beter is dan rugligging qua dosisverdeling in mammae,
hart en longen. Verder zal worden onderzocht hoe stabiel en reproduceerbaar
deze houding is t.o.v. de standaard rugligging en bij welke populatie patiënten
bestraling in buikligging voordelen biedt t.o.v. rugligging.

Planningsstudie.
Het maken van drie extra planningsCTs: voor aanvang van de behandeling een
extra CT in buikligging en na afloop van de bestralingsreeks twee beperkte
plannings CT scans in resp. buik- en rugligging

De scans worden gemaakt op dagen dat de patiënte vanwege de regulaire
(voorbereiding van de) bestraling al op onze afdeling moet zijn, zij hoeft
daarvoor dus niet speciaal naar het ziekenhuis te komen.
De stralenbelasting ten gevolge van de extra CT scans is verwaarloosbaar
vergeleken met de stralingsdosis die al door de bestraling toegediend wordt. De
drie extra CTs van de thorax resulteren in een totale equivalente dosis van
minder dan 15 mSV. Dit is nog niet 1% is van de toegediende dosis door de
behandeling, welke ongeveer 2 Sv bedraagt.