ACT in patiënten die heparine toegediend krijgen voorafgaand aan coronair angiogram of interventie. Een enkel-centrum validatiestudie die verschillende afnamelokalisaties vergelijkt

Het huidige tijd van coronaire angiografie en percutane coronaire interventie
(PCI) bij een steeds ouder wordende patientpopulatie vraagt om een duidelijk
protocol omtrent het niveau van antistolling (middels toediening van heparine)
om de kans op succes van de procedures te vergroten en kans op complicaties
(i.e. bloeding of trombose) te verlagen. De geactiveerde stollingstijd (ACT)
weerspiegelt de activiteit van heparine in het bloed en wordt al decennia
gebruikt om de mate van antistolling middels heparine te controleren. Er zijn
echter geen definitieve richtlijnen met betrekking tot ACT metingen tijdens de
procedure. Zo is bijvoorbeeld niet gedefinieerd of bloedmonsters voor een ACT
meting uit veneus of arterieel bloed moet worden afgenomen. Verder zou een
bloedafname via een met heparine-gecoate toegangsweg (zoals arteriële sheath of
veneus infuus) theoretisch de ACT meting kunnen beïnvloeden. Dit kan resulteren
in een inadequate meting en dus verkeerde inschatting van het coagulatie (=
bloedverdunnings) niveau. Het spreekt voor zich dat onder- of overschatting van
de coagulatie niveau een adequate coronaire behandeling en het welzijn van de
patiënt in gevaar kan brengen.

Deze studie richt zich op het vaststellen van de invloed van de afnameplaats op
de variabiliteit van ACT meting aan het einde van coronaire angiografie of PCI
bij patienten die aan het begin van de procedure een eenmalige gift heparine
hebben gehad.

Prospectieve, single-center observationele studie.

Belasting en risico's van deelname aan de studie zijn zeer klein; het betreft
een eenmalige bloedafname van minder dan 10cc aan het einde van de procedure.
Na de procedure vindt er geen follow-up plaats en ook behandeling van patiënt
blijft onveranderd en wordt niet beïnvloed door deze studie.