Kwantificering van structurele varianten in circulerend tumor DNA om therapie respons te beoordelen in gemetastaseerde prostaatkanker patiënten.

Prostaatkanker is de meest voorkomende maligniteit bij mannen wereldwijd. Bij
diagnose heeft ongeveer 17% van de patiënten uitgezaaide prostaatkanker.
Daarnaast krijgt 20-40% van de prostaatkanker patiënten metastasen binnen 10
jaar na de primaire curatieve behandeling. Verschillende
behandelingsmodaliteiten zijn beschikbaar om progressie-vrije overleving en
algehele overleving te verlengen, maar het is gebleken
dat de huidige therapie respons markers, zoals PSA en beeldvorming, ambigu zijn
om accuraat therapie respons te monitoren. Met de ontdekking van circulerend
tumor DNA (ctDNA) is er een nieuwe aanpak beschikbaar om op een niet-invasieve
en veilig manier tumor DNA te verkrijgen. Om ctDNA als een zeer gevoelige en
specifieke marker voor vroege therapie respons te gebruiken willen we
somatische structurele varianten in ctDNA detecteren en kwantificeren in
gemetastaseerde prostaatkanker patiënten.Structurele varianten komen veel voor
in kanker en bestaan **uit kleine en grote afwijkingen in het genoom. In
prostaatkanker veroorzaken structurele varianten de voornaamste genomische
afwijkingen in de specifieke signaalroutes. We veronderstellen dat de
circulerende structurele varianten 'load' gecorreleerd is met de uitgezaaide
prostaatkanker tumor 'load'. Als dit klopt, dan kunnen variaties in de
concentratie van tumorspecifieke structurele varianten potentieel dienst doen
als een nieuwe marker voor het meten van vroegtijdige therapie respons en voor
het detecteren van minimale ziekte rest. Als we de monitoring van therapie
respons kunnen verbeteren, met name in de vroege fase, zullen we in staat zijn
om patiënten snel en precies te adviseren over de te volgen behandeling.

Het primaire doel van deze studie is om het percentage van gemetastaseerde
prostaatkanker patiënten met kwantificeerbare tumor-specifieke structurele
varianten in ctDNA uit plasma genomen voor start van de behandeling te
evalueren. Secundaire doelstellingen omvatten karakterisering van structurele
varianten in de tumor biopten, onderzoeken van de concordantie tussen
structurele varianten in ctDNA en tumor biopten en het onderzoeken of de
structurele varianten 'load' in ctDNA correleert met tumor 'load' en of
structurele varianten detectie vroegtijdige therapie respons kan voorspellen.

Prospectieve, longitudinale, observationele studie.

Van alle patiënten wordt elke 3 tot 4 weken 2 x 10 ml bloed afgenomen tot
progressie van de ziekte optreedt. Als onderdeel van het CPCT-02 protocol wordt
een biopt van de metastase en/of de lokaal gevorderde tumor afgenomen voor
start van therapie en optioneel na ziekteprogressie. Respons op de behandeling
en ziekteprogressie zal worden beoordeeld volgens de huidige klinische
richtlijnen. Het risico van longitudinale bloedafnames middels venapunctie is
verwaarloosbaar.