Populatie farmacokinetiek en farmacodynamiek van sorafenib bij patienten met hepatocellulair carcinoom en Child Pugh B levercirrose

Sorafenib is een effectieve behandeling voor stadium C gevorderd
hepatocellulair carcinoom (HCC). De meeste patienten met HCC hebben ook een
gestoorde leverfunctie als gevolg van onderliggend levercirrose. De mate van
levercirrose kan consequenties hebben voor de klaring van sorafenib door de
lever. Tot op heden is er dan ook nog geen duidelijk bewijs dat sorafenib
effectief en veilig is bij patienten met matig ernstig levercirrose - Child
Pugh (CP) stadium B. Daarom is het doel van deze studie om de farmacokinetiek
van sorafenib in deze patientenpopulatie te beschrijven, om te kijken naar
factoren die blootstelling voorspellen en om de relatie tussen blootstelling en
(bij)werking te onderzoeken.

Het optimaliseren van de behandeling met sorafenib van patienten met HCC en CP
B levercirrose door
-> exploratie van voorspellende factoren voor de (variatie aan ) blootstelling
aan sorafenib
-> relatie tussen blootstelling aan sorafenib en bijwerkingen en effectiviteit
-> onderzoek naar mogelijke interacties van sorafenib met andere medicijnen die
via CYPs worden gemetaboliseerd

Een prospectieve, open-label, nationale, multicentre observationele studie om
de werking, bijwerking en farmacokinetiek van sorafenib en metabolieten bij
patienten met HCC en Child Pugh B te onderzoeken

-

Naast de extra bloedafnames bij regulier polibezoek wordt de patienten gevraagd
om 3x gedurende 8 uur in het ziekenhuis te verblijven voor bloedafnames na
inname van sorafenib of de CYP fenotyperende medicijnen. Het gaat in totaal om
ong 70 mL bloed. Het risico van deze procedures is laag. Ook van de inname van
de subklinische dosering van midazolam (of bij een subgroep van 15 patienten in
het AMC van de 5 CYP fenotyperende medicijnen - midazolam, metoprolol,
warfarine, omeprazol, coffeine) verwachten wij geen bijwerkingen.