Catecholamine metabolieten en hun correlatie met biologische en klinische aspecten in kinderen met neuroblastoom

Neuroblastoom is de meest voorkomende extra craniale soliede tumor die op de
kinderleeftijd. Naast pathologie (diagnostische goudenstandaard), worden ook
urine catecholamines (VMA en HVA) als onderdeel van de diagnostiek en
therapierespons/follow-up monitoring gemeten. Na het vaststellen van de
diagnose, wordt de patiënt in een risicogroep ingedeeld en op basis daarvan
behandeld. De huidige indeling in risicogroepen (lage, intermediaire- en hoge
risico) is gebaseerd op klinische gegevens (bv. uitgezaaide ziekte), pathologie
en genetische veranderingen (zoals amplificatie van het MYCN gen). Alle
patiënten binnen dezelfde risicogroep worden op dezelfde manier behandeld. Toch
hebben patiënten van dezelfde risicogroep een ander klinisch beloop. Daarom is
er behoefte aan markers die het onderscheid tussen lage en hoge risico
nauwkeuriger maken. Tevens kunnen deze markers helpen met het monitoren van
therapierespons en eventueel assisteren met vroegtijdig een recidief/progressie
op te sporen.

In 90-95% van de neuroblastoom patiënten, zijn de urine catecholamine
metabolieten verhoogd. Zij kunnen als non-invasief diagnostisch middel gebruikt
worden (bij het stellen van de diagnose, tijdens de behandeling en tijdens
follow-up). Onze retrospectieve studie heeft laten zien dat door het meten 8
catecholamines, ipv alleen VMA en HVA, de diagnostische sensitiviteit met 10%
verbeterd kan worden. Tevens werd een link gelegd tussen 1 van deze
catecholamines en hoge-risico ziekte en dus klinisch beloop. Daarom willen we
in dit project onze prospectieve bevindingen valideren en hiermee de standaard
diagnostiek en indeling in risicogroepen te verbeteren.

Hoofd doel:
Identificatie van de optimale urine catecholamine metabolieten panel om
neuroblastoom diagnostiek te optimaliseren.

Subdoelen:
1. Onderzoeken of catecholamine metabolieten ook prognostische waarde kunnen
hebben en het indelen in risicogroepen (voor behandeling) kunnen verbeteren.
2. Onderzoeken of catecholamine metabolieten ook gebruikt kunnen worden om
therapieresponse en ziektebeloop te monitoren.
3. Te bepalen welk medium (urine of plasma) is het meest geschikt (qua
gevoeligheid) voor het diagnosticeren van patiënten met neuroblastoom.

Prospectieve studie waarbij urine van alle kinderen die met neuroblastoom
gediagnosticeerd zijn (vanaf start moment) voor catehcolamine metabolieten
(dopamine, 3-methoxytyramine, norepinefrine, normetanefrine, epinefrine,
metanefrine, HVA en VMA) geanalyseerd zouden worden. Dit zal op vaste
meetpunten plaatsvinden (bv. bij diagnose, voor- en na de operatie, etc).

Tevens, als onderdeel van een pilotstudie (n =20), zullen matched urine en
plasma catecholamine met elkaar vergeleken worden. Indien plasma catecholamine
dezelfde/beter gevoeligheid voor neuroblastoom vertonen, dan zal de studie
uitgebreid worden (volledig urine cohort).

Urine: niet belastend, onderdeel van standaard diagnostiek (gemeten
metabolieten panel wordt alleen uitgebreid)
Plasma: er zal alleen tijdens reguliere afnames (diagnostiek/chemo
kwalificaties), indien mogelijk, 1 extra buis afgenomen worden.