Analyse van de kinematica bij een scaphoid nonunion met een 4-dimensionale computertomografie scan

De functie van het scaphoid is complex. Het fungeert als een hevel tussen de
proximale- en distale rij van de carpalia in de pols en speelt een belangrijke
rol in de stabiliteit van de pols en de pols mechanica. Nonunion na een
fractuur van het scaphoid leidt tot secundaire degeneratieve veranderingen in
de pols, botverlies, osteofyt vorming en carpale instabiliteit, bekend als een
scaphoid nonunion advanced collapse (SNAC) pols. De veranderingen in de
kinematica van de pols na een scaphoid nonunion zijn een klinisch significant
probleem met een grote impact op de functionaliteit van de pols en kwaliteit op
het leven van een patient. Scaphoid fracturen zijn de meest voorkomende
fracturen van de carpalia en ongeveer 10% tot 15% consolideert niet.
Er zijn verschillende manieren om een scaphoid nonunion te diagnostiseren,
zoals een röntgenfoto, CT-scan, MRI-scan en recentelijk zijn er ook een aantal
studies met een 3-dimensionale CT- of MRI-scan. Dit zijn allemaal statische
beeldvormende methoden en omdat de beweging van het scaphoid complex is, is het
onmogelijk om te voorspellen wat er precies gebeurt met de kinematica van de
pols. Daarom is het belangrijk om gedetailleerde 4-dimensionale informatie te
vergaren over de pathologische kinematica van de pols die tot degeneratieve
veranderingen leiden.

Dit is de eerste study die dynamisch onderzoek doet naar het effect van een
scaphoid nonunion op de kinematica van de pols. Dit doen we middels een 4-D CT
methode, waarmee we de kinematica pre- en 3 maanden post-operatief met elkaar
vergelijken.
Pre-operatief testen we de hypothese dat de lokatie van de fractuur ten
opzichte van de apex van het scaphoid bepalend is voor veranderingen van de
kinematica in de pols.
Omdat bewegingspatronen van de pols tussen individuen verschillen, scannen we
van dezelfde patient de contralaterale onaangedane pols, om deze variabele te
verkleinen. We verwachten abnormale bewegingspatronen te ontdekken, die we
kwantificeren in 3 translaties en 3 rotaties ten opzichte van de carpalia.

Ook kijken we voor het eerst objectief naar het effect van een operatieve
ingreep bij scaphoid nonunion op de kinematica van de pols. We scannen de
geopereerde pols 3 maanden post-operatief en vergelijken deze beelden met de
situatie voor de operatie en met de kinematica van de contralaterale
onaangetaste pols. Dit kwantificeren we weer in 3 translaties en 3 rotaties ten
opzichte van de carpalia.
Ook wordt pre- en postoperatief een MHQ-questionnaire ingevuld, waarbij de
subjectieve klachten met de objectieve kinematica van de pols worden vergeleken
en we kijken of hier een verband tussen is. De informatie uit dit onderzoek is
in de toekomst klinisch relevant voor een betere besluitvorming bij de
behandeling van een scaphoid nonunion.

Observationeel onderzoek

Onderzoeksopzet:
Beide polsen van de patiënt worden gescand met onze 4D-CT methode tijdens
flexie/extensie en radio-ulnair deviatie. 3 maanden na de operatieve
reconstructie van het scaphoid wordt de geopereerde pols opnieuw gescand met
hetzelfde protocol. Een MHQ vragenlijst wordt voor- en 3 maanden na de operatie
ingevuld. Omdat niet alle patiënten van de pre-&postoperatieve groep in
aanmerking komen voor een postoperatieve scan, omdat zij helaas
consolidatieproblemen blijven houden, worden er extra patiënten aan de
postoperatieve groep toegevoegd, zodat de tweede onderzoeksvraag: keert de
normale kinematica weer terug na een scaphoid reconstructie, te kunnen
beantwoorden. Er zullen 12 patienten met een pre-operatieve DISI-stand van het
lunatum en 12 patiënten met een pre-operatieve normale stand van het lunatum
worden gescand.

We verwachten dat de belasting van de patiënt erg laag is. Er wordt verwacht
dat patiënt twee keer een dagdeel naar het AMC komt, hiervoor worden de
reiskosten betaald.
Verder valt het risico wat er opgelopen wordt met de straling in de categorie:
minor risk. De straling die patiënten in de pre-&postoperatieve groep zullen
krijgen is ongeveer 0.7 mSv, dit valt in categorie IIa (0,1-1 mSv) van de
International Commission on Radiological Protection (ICRP). De straling die de
patiënten in de postoperatieve groep zullen krijgen is ongeveer 0.5 mSv, dit
valt in categorie IIa (0,1-1 mSv) van de International Commission on
Radiological Protection (ICRP).