Analyse van de lumbale intervertebrale beweging tijdens flexie en extensie fluoroscopische opnamen bij asymptomatische mannelijke participanten.

Dit onderzoek richt zich op de beweging van de lumbale wervelkolom in gezonde
asymptomatische mannelijke participanten. De fysiologische beweging van de
lumbale wervelkolom is iets waar medisch specialisten en paramedici vaak over
praten, echter het is niet geheel duidelijk wat deze fysiologische beweging is.
Vele studies hebben gekeken naar de maximale bewegingsuitslag in flexie en
extensie bij asymptomatische participanten, echter maar enkele keken naar
segmentale translatie en rotatie van individuele wervels tijdens flexie en
extensie. Daarnaast beschrijven de meeste artikelen populatiegemiddelden in
plaats van individuele bewegingspatronen.
De artikelen beschrijven alleen de volgorde van de initiatie van beweging in
hun resultaten, geen volgorde van contributie van de individuele segmenten
tijdens flexie en extensie. Daarnaast hebben de artikelen de cumulatieve
rotatie uitgezet tegen specifieke tijdspunten of specifieke ROM's, wat kan
resulteren in het missen van rotatie en translatie veranderingen tussen
opeenvolgende beelden. Ook beschrijft een deel van de studies alleen flexie en
geen extensie of men laat participanten gelimiteerd flecteren tot maximaal 40
graden en extenderen tot maximaal 10 graden.

In deze studie willen we de fysiologische beweging van de lumbale wervelkolom
analyseren door het bepalen van volgorde van initiatie van beweging en volgorde
van maximale contributie van beweging voor de individuele segmenten L1 tot en
S1 tijdens flexie en extensie in asymptomatische mannelijke participanten. We
willen dit bereiken door sagittale fluoroscopische opnamen te maken tijdens
maximale flexie en extensie van de lumbale wervelkolom. De segmentale
translatie en rotatie van de individuele segmenten wordt uitgezet tegen de
totale sROM van de gehele lumbale wervelkolom. Op deze manier kunnen we de
volgorde van maximale contributie van de individuele segmenten analyseren. Door
geen gemiddelden te pakken maar naar iedere participant apart te bekijken,
kunnen we zien of er sprake is van een patroon in de volgorde van maximale
contributie van asymptomatische personen.
Door het begrijpen van het fysiologisch bewegingspatroon van de lumbale
wervelkolom, kunnen we in de toekomst ook een abnormaal bewegingspatroon
herkennen, wat ons meer informatie kan geven over ziekten en symptomen.

Fundamentele studie.

Participanten ondergaan twee fluoroscopische onderzoeken met een interval van
minimaal 2 weken. De stralingsdosis is berekend op 0.42 mSv per participant.
Dit wordt volgens de NCS richtlijnen gecategoriseerd als een categorie IIa, wat
inhoudt dat er sprake mag zijn van een matig risico wanneer de studie een
gezondheidsvoordeel oplevert voor toekomstige patiënten. In verband met de
stralingsdosis wordt het afgeraden dat er zwangerschap optreedt bij de partner
van de participant gedurende het onderzoek tot een jaar na het onderzoek.
Daarnaast wordt het participanten afgeraden om binnen een jaar te participeren
in ander wetenschappelijk onderzoek waarin gebruik wordt gemaakt van straling.