Spieractivatiepatronen tijdens lopen in gezonde jong en oudere volwassenen.

Bij eenzelfde loopsnelheid zijn evidente verschillen tussen gezonde jong en
oudere volwassenen gevonden in het looppatroon en haar onderliggende
neuromechanische controle. Bijvoorbeeld, ouderen maken kleinere en meer
variabele stappen, leunen meer voorwaarts met hun romp, hebben een kleinere
enkel-bewegingsbereik, genereren minder Arbeid rondom hun enkel en meer Arbeid
rondom hun heup (i.e. herverdeling van concentrische spierfunctie), en
verstijven hun benen meer door grotere co-contractie van beenspieren ten
opzichte van jong volwassenen. Recentelijk vonden we echter geen
leeftijdsafhankelijk verschil in de verdeling van negatieve Arbeid of
excentrische spierfunctie over de beengewrichten tijdens lopen. Dit kan komen
door het relatieve behoud van maximale voluntaire excentrische spierkracht op
hogere leeftijd. Spierzwakte naarmate men ouder word is namelijk een factor die
bijdraagt aan de reductie van positieve enkelarbeid tijdens lopen op hogere
leeftijd. Aangezien zowel het neurale als musculoskeletale systeem het leveren
van spierkracht verzorgen en de neurale controle verschilt voor excentrische en
concentrische spiercontracties, is het relevant om te bepalen of
leeftijdsgerelateerde verschillen in spieractivatiepatronen tijdens lopen ook
spiercontractie-specifiek zijn.

Eerdere studies naar leeftijdsgerelateerde spieractivatiepatronen tijdens lopen
hebben zich gericht op specifieke fases in de loopcyclus en kunnen tot op
zekere hoogte gebruikt worden om hypotheses te formuleren voor
spiercontractie-specifieke activatiepatronen. Dat komt doordat een bepaalde
fase in de loopcyclus niet per se maar een type spiercontractie omvat of
slechts een deel ervan. Desondanks, een studie vond meer m. soleus, m. vastus
lateralis, en m. rectus femoris activiteit in ouderen tijdens de vroege
standfase (i.e. ~excentrische spierfunctie) van gelijkvloers lopen. Een andere
studie vond echter vergelijkbare spieractiviteit tussen jong en oudere
volwassenen in beenextensorspieren tijdens de eerste helft van de standfase
(~excentrisch), zelfs tijdens helling af lopen. Hun resultaten lieten ook een
neiging tot grotere m. soleus en m. gluteus maximus activiteit zien in de
ouderen tijdens de tweede helft van de standfase (~concentrisch). Aangezien
helling af en op lopen ten opzichte van gelijkvloers lopen respectievelijk
excentrische en concentrische spierfunctie accentueert, suggereren deze eerdere
studies dat de neuromusculaire controle van concentrische spierfunctie tijdens
gelijkvloers en helling op lopen, maar niet excentrische spierfunctie tijdens
gelijkvloers en helling af lopen, verschillend is tussen jong en oudere
volwassenen.

Hoofddoel: Het bepalen van de effecten van leeftijd en hellingsgraad op
spieractiviteit tijdens positieve en negatieve Arbeid in lopen.
Secundair doel: Bepalen of lopen op een hellende ondergrond
leeftijdsafhankelijke verschillen in spieractiviteit versterken ten opzichte
van gelijkvloers lopen.

Deze observationeel, cross-sectionele studie bestaat uit een sessie waarin
proefpersonen gevraagd worden om functionele alledaagse taken (i.e. statische
balanstest, opstaan uit een stoel, 3-meter lopen) uit te voeren en meermaals op
korte (i.e. ~ 10 meter) gelijke en hellende ondergronden te lopen.

De proefpersonen zullen het Centrum voor Bewegingswetenschappen een keer
bezoeken. De proefpersonen worden gevraagd om alledaagse taken uit te voeren.
Risico's zijn minimaal en niet groter dan in het dagelijks leven. De
proefpersonen kunnen rusten tussen de metingen door wanneer nodig.