EVALUATIE VAN BIOMARKERS VAN ATOPISCHE DERMATITIS BIJ PEDIATRISCHE PATIËNTEN BIJ WIE DE ZIEKTE NIET VOLDOENDE ONDER CONTROLE KAN WORDEN GEBRACHT MET VOORGESCHREVEN TOPISCHE BEHANDELINGEN OF ALS DEZE BEHANDELINGEN MEDISCH NIET VERANTWOORD ZIJN

Vanwege de natuurlijke voorgeschiedenis van AD in de kindertijd en tijdens de
jeugdjaren is er veel potentieel in de
ontdekking van biomarkers die de identificatie van personen met een hoog risico
op het ontwikkelen van
AD mogelijk maken, en zodra de ziekte is vastgesteld, zoals het geval is bij de
patiëntenpopulatie die wordt ingeschreven in
dit onderzoek, is het potentieel gelegen in de ontdekking van biomarkers die
het verloop kunnen voorspellen van de ziekte-progressie of respons op de
behandeling.

Dit onderzoek richt zich op het verzamelen en opslaan in een biobank van
biomarkermonsters die vervolgens worden samengevoegd met gegevens uit het
PEDISTAD-register voor de verkennende beoordeling van biomarkers en
AD-ziektetoestand, tijdsverloop, ontwikkeling van geselecteerde atopische
comorbide aandoeningen en respons op de behandeling van specifieke systemische
behandelingen.

Doelstellingen:

Het verkennen van het verband tussen biomarkers van atopische dermatitis (AD)
en:
• De ziektetoestand en het tijdsverloop van AD,
• De ziektetoestand en de ontwikkeling van geselecteerde atopische
comorbiditeiten,
• De effectiviteit van specifieke AD-behandelingen

Prospectief, multinationaal, fase IV, biomarkeronderzoek in meerdere centra.
Dit is een begeleidend onderzoek van het OBS15333 pediatrische AD-register dat
biomarkers zal evalueren, waaronder genetische biomarkers
(deoxyribonucleïnezuur [DNA] en/of ribonucleïnezuur [RNA]) en eiwitmarkers,
kenmerken van de patiënt en ziektekenmerken bij de AD-ziektetoestand en het
tijdsverloop en de respons op de behandeling van specifieke systemische
AD-behandelingen.

Het nemen van een bloedmonster kan ongemak, blauwe plekken en zeer zelden een
infectie veroorzaken op de plaats waar de naald door de huid wordt geprikt. Er
bestaat een zeldzaam risico op zenuwbeschadiging tijdens de afname van het
bloedmonster. De proefpersoond kan ook duizeligheid, misselijkheid of
flauwvallen ervaren tijdens de bloedafname.

Wanneer een uitstrijkje van de wang wordt genomen, kan de wang van de
proefpersoon een beetje schraal aanvoelen.

Er bestaat een klein risico dat de vertrouwelijkheid van de persoonsgegevens
van de preofpersoon verloren gaat, maar er zijn maatregelen getroffen om ervoor
te zorgen dat dit niet gebeurt.