Karakterisatie van de immuunrespons na ruggenmergschade

Wereldwijd worden elk jaar ongeveer 250 000 personen getroffen door een
traumatische ruggenmergschade. Ontsteking speelt een belangrijke rol in de
secundaire fase van de schade, die gekenmerkt wordt door verdere
weefselafbraak. De immuunrespons na ruggenmergschade werd nog niet bestudeerd
in mensen. Daarom is het doel van dit project om de immuunrespons na
traumatische ruggenmergschade te karakteriseren.

Het doel van dit project is de karakterisatie van de immuunrespons na een
traumatische ruggenmergschade. Aangezien individuele componenten van de
immuunrespons samenwerken en een grote invloed op elkaars werking hebben, is
het belangrijk om een gedetailleerd en grondig overzicht te verkrijgen van deze
immuunrespons. Daarom worden verschillende aspecten van de immuunrespons
bestudeerd in het bloed van patiënten met een ruggenmergschade op verschillende
tijdstippen na de schade. Enerzijds wordt het bloed immuuncel profiel,
ontstekings- en neurodegeneratie merkers en immuun componenten gemeten. Dit zal
leiden tot een beter inzicht in de cellulaire immuunrespons na
ruggenmergschade. Anderzijds zullen nieuwe antilichaam biomerkers geïnduceerd
door ruggenmergschade geïdentificeerd en gekarakteriseerd worden. Deze
biomerkers zullen de voorspelling van het ziekteverloop na een traumatische
ruggenmergschade ondersteunen.

Deze studie zal 102 patiënten met ruggenmergschade includeren. Deze patiënten
zullen bloed doneren voor onderzoek (54 mL, 6 bloedbuizen). De collectie van
het bloed is bij opname van de patiënt in het revalidatiecentrum, na 3 weken, 6
weken, 12 weken, 6 maanden en 12 maanden na ruggenmergschade. Van deze bloed
samples zullen plasma en perifere bloed mononucleaire cellen worden geïsoleerd.

Ook zullen klinische gegevens verzameld worden: locatie, type en ernst van het
letsel, de American Spinal Injury Association Impairment Scale (AIS)
classificatie, complicaties, behandeling en fysiotherapie. Daarnaast zal data
over de immuunstatus verzameld worden, aangezien dit invloed kan hebben op de
metingen van de immunologische parameters.

De risico's van een venapunctie worden als zeer laag beschouwd. Een mogelijk
risico van een venapunctie is een hematoom of flauwvallen.