Het gebruik van model-geïnformeerde precisiedosering om de farmacotherapeutische behandeling te individualiseren en te optimaliseren. - Appendix 1: prospectieve evaluatie van model-geïnformeerde precisiedosering voor tacrolimus en mycofenolzuur in pediatrische patiënten met een nierziekte.

Ondanks dat patiënten sterk van elkaar kunnen verschillen, worden de meeste
medicijnen gedoseerd volgens een *one-size-fits-all* aanpak. Deze aanpak zou
kunnen leiden tot risico's op onderbehandeling en tot onnodige bijwerkingen
vanwege de substantiële variabiliteit tussen patiënten in de farmacokinetiek
(PK) van geneesmiddelen. Dit benadrukt de noodzaak om de medicijndosis af te
stemmen op de individuele behoeften voor een nauwkeurigere therapie. In de
huidige praktijk wordt therapeutische drug monitoring (TDM) gebruikt voor
geneesmiddelen met een smalle therapeutische index waarbij kleine veranderingen
in de geneesmiddelconcentraties de werkzaamheid en toxiciteit van het
geneesmiddel aanzienlijk kunnen beïnvloeden. In tegenstelling tot regulier TDM
maakt model-informed precision dosing (MIPD) gebruik van farmacometrische
modellen, simulatie en Bayesiaanse voorspelling om de optimale dosis van een
medicijn voor een patiënt te voorspellen, waarbij rekening wordt gehouden met
individuele demografische en klinische patiëntkenmerken. Dit leidt tot een meer
geïndividualiseerd en nauwkeurig dosisadvies. Tal van onderzoeken suggereren
voordelen van het gebruik van MIPD, maar de implementatie van MIPD in de
klinische praktijk blijft achter. Daarom willen we MIPD in de klinische
praktijk ontwikkelen, implementeren en evalueren voor verschillende indicaties,
populaties en geneesmiddelen.
In het eerste project (appendix 1) zullen we ons richten op tacrolimus en
mycofenolzuur bij pediatrische patiënten met een nierziekte.

Algemene doelstelling: Het verbeteren van het bestaande proces voor het
voorschrijven van geneesmiddelen en het monitoren van de behandeling.
Doel appendix 1: Prospectief evalueren van de MIPD-strategie voor tacrolimus en
mycofenolzuur bij pediatrische patiënten met een nierziekte

Appendix 1:
Prospectieve, observationele studie naar het gebruik van MIPD in de klinische
praktijk bij pediatrische patiënten met een nierziekte die tacrolimus en
mycofenolzuur gebruiken. Dosisindividualisatie bij deze patiënten met behulp
van het InsightRX-platform wordt uitgevoerd als standaardzorg, wat betekent dat
de geselecteerde modellen en geneesmiddelniveaus gemeten op t=0, t=1 en t=2 uur
zullen worden gebruikt om de AUC te berekenen. Op basis van de geschatte AUC
geeft de apotheker een dosisaanbeveling aan de arts, die vervolgens de dosering
van mycofenolzuur of tacrolimus kan aanpassen. De geselecteerde dosis en de
gemeten concentraties van mycofenolzuur en tacrolimus zullen worden gebruikt om
een **toekomstige AUC te voorspellen.
In dit onderzoek wordt een extra AUC gemeten; Bij het reguliere vervolgbezoek,
doorgaans na 1 tot 5 maanden, worden nog eens 3 monsters (t=0, t=1 en t=2 uur)
geanalyseerd. We zullen de voorspelde AUC vergelijken met de nieuw geschatte
AUC (gebaseerd op de 3 verkregen monsters) door berekening van de root mean
squared error (RMSE) en de mean prediction error (MPE). Daarnaast berekenen we
in welk percentage van de gevallen de daaropvolgende AUC*s binnen het
streefbereik liggen. De streefwaarden voor de AUC*s zijn in overeenstemming met
de lokale richtlijnen.

Appendix 1:
Het extra risico is verwaarloosbaar aangezien de enige interventie het afnemen
van bloed betreft.