Twente ICD Cohort onderzoek

Mensen die een levensbedreigende hartritmestoornis (kamerrimestoornissen:
ventrikelfibrilleren/ ventrikeltachycardie) hebben overleefd hebben een
verhoogd risico op het krijgen van kamerritmestoornissen in de toekomst. Bij
deze mensen vermindert het risico op plotse hartdood indien zij ICD
geïmplanteerd krijgen. Ook mensen met hartspieraandoening of een doorgemaakt
infarct met een slechte restfunctie van de linker kamer hebben een verhoogd
risico op het krijgen van kamerritmestoornissen. Zij hebben een betere prognose
indien zij een ICD geïmplanteerd krijgen.
Patiënten komen in aanmerking voor een ICD indien zij voldoen aan de
richtlijnen van de NVVC. Veel van deze patiënten maken echter nooit gebruik van
de ICD, dat wil zeggen, zij krijgen nooit een elektrische shock om een
levensbedreigende kamerritmestoornis te beëindigen.
Het is van te voren nog moeilijk te voorspellen wie van deze patiënten al dan
niet profijt zullen hebben van hun ICD. Het inbrengen van ICD's brengt naast
hoge kosten ook een risico op een aantal complicaties met zich mee waaronder
bloedingen, infecties, klaplong en onterechte shocks. Bovendien kan het
voorkomen dat de ICD een shock afgeeft terwijl er geen sprake is van een snelle
kamerritmestoornis. In dat geval krijgt de patiënt bij bewustzijn een shock van
de ICD, wat als zeer traumatisch kan worden ervaren. Daar komt nog bij dat een
ICD op batterijen werkt. Deze batterijen hebben een beperkte levensduur. Indien
de batterij bijna leeg is moet de ICD worden vervangen waardoor de patiënt
nogmaals geopereerd moet worden. Het is daarom wenselijk beter te kunnen
voorspellen wie wel en wie niet baat heeft bij een ICD.

Het beter kunnen voorspellen van het optreden van ventriculaire
ritmestoornissen

Het betreft een cohort onderzoek waarbij wordt onderzocht wat de determinanten
voor het ontstaan van levensbedreigende kammerritmestoornissen zijn. Patiënten
krijgen alvorens de ICD implantatie een aantal onderzoeken
(MTWA-inspanningstest, late enhancement MRI, laboratoriumbepalingen),
bloedafnames voor microbiologisch en genetisch onderzoek, en vullen een aantal
vragenlijst in betreffende quality of life, depressie, coping strategie en
beweging.
(Utrechtse copinglijst, HADS depressie lijst, PASE, SF-36). De vragenlijsten
worden ieder half jaar herhaald.
De patiënten worden 2 jaar vervolgd. Daarbij wordt genoteerd of er sprake is
van complicaties, terechte en onterechte shocks en medicatiewijzigingen.
Vervolgens wordt gekeken of de bevindingen van de onderzoeken het optreden van
ritmestoornissen kan voorspellen.

Patiënten krijgen alvorens de ICD implantatie een aantal onderzoeken
-MTWA-inspanningstest
-late enhancement MRI
-laboratoriumbepalingen (bij baseline en ieder half jaar)
-bloedafname voor genetisch onderzoek

Voorts vullen zij een aantal vragenlijst in betreffende quality of life,
depressie, coping strategie en beweging:
-Utrechtse copinglijst,
-HADS depressie lijst
-PASE
-SF-36
De vragenlijsten worden ieder half jaar herhaald.