Interactie tussen de uitvoering van een motorische en cognitieve taak tijdens een vermoeiende motorische taak bij patienten

Vermoeidheid is voor veel patiënten met neurologische ziekten een groot
probleem en kan leiden tot een additionele daling van de kwaliteit van leven.
Sommige patiënten zijn door hun vermoeidheid niet in staat om hun dagelijkse
(ADL) handelingen uit te voeren of extra inspanning is niet mogelijk. Voor
sommige patiënten groepen, zoals multiple sclerose (MS), is de oorzaak van de
vermoeidheid onbekend (Tartaglia et al. 2004). Maar ook bij patiënten met een
aandoening met een bekende (perifere) oorzaak, is het onduidelijk of er
veranderingen in het centrale zenuwstel zijn opgetreden die samenhangen met de
vermoeidheid. Dit geldt bijvoorbeeld voor patiënten met myasthenia gravis (MG),
waarbij sprake is van een disfunctie van de neuromusculaire transmissie. Ook in
deze patiënten zijn vermoeidheid gerelateerde veranderingen op centraal niveau
gevonden (Paul et al. 2001; Paul et al. 2000b; Paul et al. 2000a)

Kennis over de onderliggende centrale mechanismen van vermoeidheid is
essentieel voor het objectiveren en kwantificeren van vermoeidheid gerelateerde
processen en het ontwikkelen van nieuwe therapieën. Ondanks het feit dat
vermoeidheid een groot klinisch probleem is, heeft het onderzoek hiernaar bij
patiënten tot nu toe relatief weinig aandacht gekregen.

Experimenteel onderzoek.
Het experiment bestaat uit 3 delen en 3 sessies. Sessie I is om de proefpersoon
te laten wennen aan de opstelling en om de cognitieve taak te trainen.
Sessie I en II: 1) Bepaling van de maximale kracht van de rechter wijsvinger.
2) Het trainen van de cognitieve taak. De cognitieve taak is een auditieve
keuze reactietijd taak. Hierbij moet de proefpersoon selectief reageren op
geluiden (frequentie: 200 of 300 Hz; duur: 50 ms) worden aangeboden. 3) Het
uitvoeren van een niet-vermoeiende dubbeltaak. De dubbeltaak uit een motorische
en een cognitieve taak. De motorische taak bestaat uit het leveren van kracht
met de rechter wijsvinger terwijl de proefpersoon met zijn linkerhand moet
reageren op de piepjes.
Sessie III: 1) Bepaling van de maximale kracht van de rechter wijsvinger. 2)
Het trainen van de cognitieve taak. 3) Het uitvoeren van de vermoeiende
dubbeltaak. De vermoeiende dubbeltaak bestaat uit een contractie op 30% van de
maximale spieractiviteit gedurende 1 minuut terwijl de proefpersoon met zijn
linker hand moet reageren op de piepjes. Na 1 minuut volgt 4 sec rust gevolgd
door weer een contractie van 1 minuut en 4 sec rust. Dit wordt herhaald totdat
de proefpersoon de 30% niet meer haalt.

Proefpersonen moeten een vermoeiende krachtstaak uitvoeren samen met een reactietijd taak.

De belasting is een tijdsbelasting, proefpersonen moeten 3 keer langs komen.
Ieder bezoek duurt ongeveer 1.5 uur