De effectiviteit en kosteneffectiviteit van een proprioceptieve oefentoltraining ter preventie van recidieve acute laterale enkelletsels; een gerandomiseerde gecontroleerde trial.

Sporters hebben een twee maal grotere kans op recidiverende enkelletsel na een
eerder letsel, met name gedurende het eerste jaar na de eerste
enkelverstuiking. Deze recidiverende enkelletsels kunnen gebreken tot gevolg
hebben en kunnen leiden tot chronische pijn of instabiliteit in 20 tot 50% van
deze gevallen. Op basis van de hoge ratio recidiverende enkelverstuikingen, is
langdurige rehabilitatie nodig voor alle sporters met enkelverstuiking om
recidiverende letsels te voorkomen. Deze langdurige rehabilitatie hoeft niet
door een sportarts of een (sport)fysiotherapeut worden behandeld; het is
wellicht ook voldoende als de geblesseerde sporters worden aangemoedigd
gedurende een bepaalde periode na de *usual care* een preventief programma te
volgen. Zulk een preventief programma zou de medische kosten, die gepaard gaan
met een langdurige behandeling, reduceren tot een minimum, zou geen additionele
belasting van medisch behandelaars betekenen en zou potentieel grote positieve
effecten in termen van gezondheid en direct medische kosten als gevolg van
recidiverende enkelverstuikingen.
De drie belangrijkste onderzoeksvragen die beantwoord worden in de voorgestelde
studie zijn:
1. wat is de effectiviteit van een proprioceptief oefentol trainingsprogramma,
dat zonder toezicht en na de *usual care* behandeling wordt uitgevoerd, op
recidiverende enkelletsels?
2. wat is de kosteneffectiviteit van een proprioceptief oefentol
trainingsprogramma, dat zonder toezicht en na de *usual care* behandeling wordt
uitgevoerd en is gericht op de preventie van recidiverende enkelletsels?
3. wat is de compliantie bij het uitvoeren van een proprioceptief oefentol
trainingsprogramma, dat zonder toezicht en na de *usual care* behandeling wordt
uitgevoerd en is gericht op de preventie van recidiverende enkelletsels?
Naast deze vragen wordt de link tussen proprioceptieve training en de preventie
van recidiverende enkelletsels vanuit een mechanisch en functioneel oogpunt
behandeld.

De voorgestelde studie evalueert het effect van een proprioceptieve oefentol
trainingsprogramma op recidiverende enkelverstuikingen. Dit programma wordt
aangeboden aan individuele sporters na rehabilitatie en behandeling in de vorm
van *usual care*.

Via de spoedeisende hulp afdeling wordt geblesseerde sporters gevraagd deel te
nemen aan het onderzoek; sporters, die de deelnemende SEH-afdeling bezoeken en
bij wie een lateraal enkelletsel als diagnose wordt gesteld, krijgen een
informatie-flyer overhandigd door de medewerker van de SEH-afdeling. Als de
sporter na het lezen van de flyer interesse heeft in het onderzoek en het goed
vindt als de onderzoeker van het project contact met hem/haar opneemt, vult
hij/zij het antwoordformulier met naam en telefoonnummer in. Vervolgens levert
de sporter het ingevulde en ondertekende formulier in aan de balie van de
SEH-afdeling. Eens per week worden de ingevulde formulieren door de
SEH-afdeling naar de onderzoeker op het VUmc gestuurd. De onderzoeker neemt dan
contact op met de sporter, legt het onderzoek uit en beantwoordt eventuele
vragen. Als de sporter daarmee accoord gaat wordt een toestemmingsformulier
opgestuurd naar de sporter.
Na ontvangst van het toestemmingsworden at random in een interventie- of een
controlegroep ingedeeld met een stratificatie op basis van geslacht en ernst
van de verstuiking.

De interventie bestaat uit het uitvoeren van een oefenprogramma gedurende 8 weken. Drie maal per week wordt (gedurende 30 minuten per keer) een zestal kracht- en balansoefeningen gedaan.

De deelnemer wordt gevraagd gedurende 12 maanden maandelijks een vragenlijst in
te vullen. Deze bevat vragen naar de sportdeelname, arbeidssituatie en eerdere
enkelblessures.
Mocht de deelnemer opnieuw geblesseerd raken aan de enkel, wordt gevraagd een
blessureregistratie formulier in te vullen en een kostendagboek bij te
houden.
In de ogen van de onderzoeker is er geen sprake van risico voor de deelnemer.