Opvattingen over eetstoornissen

Een eetstoornis is een ernstige psychiatrische aandoening die vooral voorkomt
bij jonge vrouwen. De aandoening heeft grote lichamelijke, sociale en
psychische gevolgen. Patienten met een eetstoornis zijn vaak terughoudend in
het zoeken van behandeling. Als patienten in behandeling komen blijkt de
effectiviteit van behandeling beperkt. Slechts 46-47 % herstelt van de
eetstoornis, 26-33 % herstelt gedeeltelijk en 20-26 % ontwikkelt een chronische
eetstoornis. 5 % van de anorexia nervosa patienten sterft door suicide of de
gevolgen van de eetstoornis. Chroniciteit en mortaliteit is het hoogste van
alle psychiatrische aandoeningen. Het lijkt belangrijk om te onderzoeken hoe
het zoeken van behandeling kan worden bespoedigd en hoe de motivatie om
behandeling aan te gaan en daarmee de therapietrouw kan worden vergroot.
Leventhal heeft een model ontwikkeld waarin gekeken wordt naar
ziekteopvattingen van patienten. Uit eerder onderzoek bij verschillende
aandoeningen blijkt dat juist deze ziekteopvattingen therapietrouw beinvloeden.
Er worden vijf dimensies gemeten: ziekteidentiteit, causale verklaringen van de
ziekte, perceptie van duur en beloop, perceptie van controleerbaarheid, en
perceptie van de gevolgen van de ziekte. Indien de ziekteopvattingen van
patienten verschillen met die van de behandelaar of van het familielid kan dit
mogelijk effect hebben op het aangaan van de behandeling. Ook is het belangrijk
te onderzoeken in hoeverre andere factoren die eerder onderzocht zijn in
relatie tot therapietrouw (zoals self efficacy) van invloed zijn.

In dit onderzoek zal worden gekeken welke opvattingen mensen met een
eetstoornis over hun ziekte hebben. De opvattingen van patiënten met een
eetstoornis zal worden vergeleken met de opvattingen van hun naaste familie en
van hun behandelverantwoordelijke therapeut. Bovendien wordt onderzocht in
hoeverre ziekteopvattingen samenhangen met fase van verandering, self efficacy,
mastery, self esteem en sociale steun. Dit is belangrijk, omdat kennis over hoe
mensen hun eetstoornis ervaren kan helpen bij de behandeling, juist aan het
begin van de behandeling. Dit kan in de toekomst er mogelijk toe bijdragen dat
met deze opvattingen in de behandeling rekening wordt gehouden. Er zullen
tevens vragenlijsten worden afgenomen bij een vergelijkingsgroep met
angstklachten om te kijken of mensen met een eetstoornis andere of soortgelijke
opvattingen hebben over hun ziekte dan mensen met een angststoornis.

Cross sectionele studie, met eenmalige afname van een vragenlijst. Alle
patienten met een diagnose anorexia of bulimia nervosa, vastgesteld door
intaker van de Ursula worden uitgenodigd om mee te doen met het onderzoek. Aan
de patienten wordt aan het einde van de vragenlijst gevraagd een familielid en
behandelaar te noemen die vervolgens een vragenlijst krijgt toegestuurd. In de
tweede fase van het onderzoek zullen mensen met een angststoornis of PTSS bij
Rivierduinen worden uitgenodigd mee te doen.

Het duurt anderhalf uur om de vragenlijst in te vullen.
er is geen risico aan verbonden