Zijn psychologische factoren voorspellend voor de prognose van longkanker?

De rol van psychosociale factoren in kanker is veel onderzocht. Daaruit bleek
dat psychologische factoren geen rol lijken te spelen in het ontstaan van
kanker. De prognose van kanker lijkt echter wel negatief beinvloed te worden
door o.a. hopeloosheid en onderdrukkende coping. Nog onbekend en weinig
onderzocht is de vraag of ook andere psychologische factoren van invloed zijn
op de prognose van kanker. Met name in ernstig zieke patienten is dit hier nog
weinig aandacht aan besteed, omdat men er van overtuigd was dat de ernst van de
ziekte de invloed van alle psychologische factoren zou overstemmen. Echter,
door statische controle kan hier toch naar gekeken worden. Verwacht wordt dat
psychologische factoren een invloed hebben op de prognose en het welzijn van
ernstig zieke kankerpatienten.

Het onderzoeken van de invloed van psychologische factoren - e.g. causale
attributie, religieusiteit, mindfulness, type D persoonlijkheid, benefit
finding, en optimisme - op overleving, depressie, vermoeidheid, en kwaliteit
van leven bij fase IIIb/IV longkanker patienten.

Het betreft prospectief, longitudinaal, vragenlijstenonderzoek.

De proefpersonen zal gevraagd worden een negental korte vragenlijsten in te
vullen die vragen naar psychosociale factoren en welzijn.
Bij aanvang (baseline) zullen zij alle vragenlijsten invullen en een aantal
aanvullende vragen beantwoorden over hun (medische) achtergrond.
Na 3 en 6 maanden vragen wij de proefpersonen vragenlijsten invullen over hun
welzijn, vermoeidheid en depressiviteit.
Deze bezoeken zullen plaatsvinden tijdens chemotherapie of een follow up bezoek
aan het ziekenhuis.
Na 12 en 18 maanden zal aan de hand van de medische gegevens van de patienten
hun gezondheidstoestand vastgesteld worden.
Belasting van de patient zal geminimaliseerd worden door de lengte van de
vragenlijsten en bezoeken zoveel mogelijk te beperken. De bezoeken zouden
vermoeiend kunnen zijn voor de proefpersonen.