Een multi centrum, gerandomiseerde, vehikel-gecontroleerde studie om de veiligheid en werkzaamheid van adalimumab in combinatie met en topische behandeling (calcipotriol/betamethason) vast te stellen in patiënten met matig tot ernstige psoriasis die niet goed meer reageren op klassieke systemische behandelingen.

Psoriasis is een chronische immunologische ziekte die gekarakteriseerd wordt
door ontsteking en het dikker worden van de opperhuid, hetgeen leidt tot dikke,
geschubte plaques op de huid. Het komt voor bij 1 tot 3% van de wereldbevolking
met de hoogste incidentie in Europa en Noord-Amerika. Er zijn verschillende
vormen van psoriasis die geklassificeerd worden aan de hand van de presentatie
op de huid. Plaque psoriasis is de meest voorkomende vorm en komt voor bij 75
tot 80% van de psoriasis patiënten. De behandeling van psoriasis is afhankelijk
van de ernst van de ziekte. Topische corticosteroïden worden vaak gebruikt voor
de behandeling van milde tot normale psoriasis. Fototherapie zoals UVB en PUVA
wordt gegeven wanneer een groot gedeelte van de huid aangedaan is. Systemische
therapie, waaronder methotrexaat, ciclosporine en synthetische retinoïden kan
patiënten met ernstige psoriasis helpen. Vaak wordt het gebruik van deze
middelen gerouleerd om lange termijn intoxicaties te voorkomen.

De expressie van TNF-alfa en de aanwezigheid van geactiveerde T lymfocyten in
psoriatische plaques suggereert dat deze betrokken zijn bij de pathogenese van
deze ziekte. Daarnaast hebben onderzoeken aangetoond dat TNF-alfa inhibitors
effectief zijn bij de behandeling van psoriasis. Adalimumab is een recombinant
humaan immunoglobuline (IgG1) monoclonaal antilichaam met alleen humane peptide
sequenties. Het bindt met hoge affiniteit en specificiteit vrij TNF-alfa, maar
niet TNF-beta. Omdat het volledig humaan is worden minder bijwerkingen verwacht
en een langere respons op de medicatie.

In dit onderzoek wordt de veiligheid en de werkzaamheid van adalimumab in
combinatie met een topische behandeling geëvalueerd in patiënten met matig tot
ernstige chronische plaque psoriasis.

Een multi-center onderzoek

De proefpersonen ontvangen tijdens de randomisatievisite 80 mg adalimumab subcutaan en van week 1 tot week 15 om de week 40 mg adalimumab subcutaan. Daarnaast smeren de proefpersonen van dag 1 tot en met dag 28 calcipotriol/betamethason of placebo zalf op de psoriatische plaques op armen, benen en romp met een maximale wekelijkse dosis van 100 g. Tussen week 5 en 16 zou de zalf zonodig gesmeerd moeten worden met een maximale dosis van 100 g per week.

De proefpersonen zullen voor een periode van 16 weken deelnemen aan de studie.
Tijdens de 16 weken zal de proefpersoon 7 keer naar het ziekenhuis komen in het
kader van de studie. Als de onderzoeker het nodig acht kunnen extra bezoeken
worden gepland. 70 dagen na de laatste adalimumab injectie zal nog telefonisch
contact worden opgenomen met de proefpersoon.

Tijdens de screeningvisite zal van de proefpersoon een ECG en longfoto's worden
gemaakt. Tijdens de longfoto wordt de proefpersoon blootgesteld aan een kleine
hoeveelheid straling. Deze straling wordt niet als een significant risico
beschouwd. Ook wordt tijdens de screeningvisite een PPD test (ook wel Mantoux
test genoemd) gedaan. Tijdens alle visites zal een lichamelijk onderzoek worden
gedaan bij de proefpersoon en zal er bloed en urine worden afgenomen, met
uitzondering van de dag 15/week 2 visite. Het afnemen van bloed kan leiden tot
flauwvallen, ontstekingen van de ader, pijn, blauwe plekken en infectie. Ook
kan er een bloeding optreden op de plaats waar is geprikt.
De proefpersoon zal worden gevraagd om gedurende de studie een
doseringsformulier, een formulier voor ongewenste gebeurtenissen en een
medicatie dagboek bij te houden. Ook zal de proefpersoon 6 keer gevraagd worden
om één of meerdere vragenlijsten in te vullen.

De proefpersoon kan bijwerkingen ondervinden wanneer de studiemedicatie wordt
gebruikt. De meest voorkomende bijwerkingen van adalimumab waren reacties bij
de injectieplek. Patïënten hadden last van roodheid, jeuk, kneuzing, pijn en/of
zwelling bij de injectieplek. De meeste injectieplek reacties werden omschreven
als mild en de meerderheid verdween zonder dat er met het medicijn gestopt
hoefde te worden. In deze studie zal gebruik worden gemaakt van een voorgevulde
injectiepen in plaats van voorgevulde injectiespuiten. Hiermee wordt verwacht
dat de genoemde bijwerkingen minder zullen voorkomen.

Bij de reumatoïde artritis onderzoeken, waarbij de proefpersonen die met
adalimumab behandeld werden vergeleken werden met proefpersonen die placebo
ontvingen, waren de volgende bijwerkingen frequenter bij de adalimumab-groep:
bovenste luchtweginfectie, hoofdpijn, huiduitslag, sinusitis, accidenteel
letsel, misselijkheid, buikpijn, rugpijn, plasbuisontsteking, hoge bloeddruk en
griepsyndroom.

Vrouwen in de vruchtbare leeftijd dienen een betrouwbare anticonceptie methode
te gebruiken zoals omschreven in het protocol. Het gebruik van bepaalde
medicaties is niet toegestaan wanneer de proefpersoon aan de studie deelneemt,
deze medicaties staan beschreven in het protocol.