Beloningsmechanismen, stemming en motivationele symptomen in de ziekte van Parkinson: een experimentele benadering

Bij de ziekte van Parkinson is er sprake van afsterven van dopamine
producerende cellen in verschillende hersengebieden. Sommige van deze gebieden
zijn betrokken bij de bewegingssymptomen van deze ziekte, maar andere zijn
betrokken bij andere functies. Een van deze banen, het mesolimbische systeem,
is betrokken bij processen van motivatie, zelfbeloning en bekrachtiging van
gedrag. Disfunctioneren van dit systeem kan leiden tot depressieve klachten,
apathie (initiatiefloosheid, desinteresse en emotionele vervlakking), en soms
tot dwangmatig gedrag met een neiging tot medicijnverslaving en overmatige
belangstelling voor seksualiteit (HDD). Apathie wordt gerapporteerd in 16 tot
42 % van de patienten met de ziekte van Parkinson en depressie komt voor in 25
tot 40 % van de gevallen. Zowel apathie als depressie hebben een grote invloed
op het dagelijks leven van de patient en de verzorger. HDD, ondanks dat het
minder voorkomt (ongeveer 4% van de patienten) kan ook een grote negatieve
invloed hebben. Inzicht in de pathofysiologie van deze syndromen kan leiden tot
een betere diagnose en behandeling.

Het doel van dit onderzoek is het bestuderen van de rol van dopaminerge
mechanismen in apathie, stemming en HDD in patienten met de ziekte van
Parkinson.

Een gerandomiseerd, dubbel blind, placebo gecontroleerd, crossover design met
drie armen.

Alle proefpersonen ontvangen 10 mg methylphenidate, 500 μg pramipexol en een placebo.

De belasting en risico's van dit onderzoek komen neer op drie bezoeken op drie
verschillende dagen. Elke dag zal starten met een neuropsychiatrisch,
neuropsychologisch onderzoek (2,5 uur) en observatie van spontaan gedrag (15
minuten). Vervolgens krijgt de patient methylfenidaat, pramipexol of het
placebo, waarna ongeveer 1,5 uur de tests en observatie worden herhaald.
Mehtylfenidaat is in eerdere studies met patienten met de ziekte van Parkinson
gebruikt waarbij enkel een aantal milde bijwerkingen zijn gerapporteerd.
Pramipexol wordt regelmatig voorgeschreven aan Parkinsonpatienten, dus
belasting en risico worden verwacht minimaal te zijn. Omdat het hoofddoel is om
de rol van dopminerge mechanismen van apathie, stemming en HDD in patienten met
de ziekte van Parkinson te onderzoeken, is het nodig Parkinsonpatienten in deze
studie te includeren.