De effecten van aspirine op de plaatjesfunctie van gezonde, vrijwillige proefpersonen en van patienten met occlusief arterieel vaatlijden

Aspirine inhibeert de plaatjesaggregatie via irreversibele binding met het
enzym cyclo-oxygenase (COX), waardoor deze laatste niet meer in staat is om uit
arachidonzuur onder andere thromboxaan A2, een potentiele vasoconstrictor en
plaatjesaggregator, te vormen. Via deze werking leidt het gebruik van aspirine
als secundaire preventie bij patiënten met hart-en vaatziekten tot een
significante risicoreductie. Niet alle patiënten blijken echter even goed te
reageren op aspirine. Een aanzienlijk deel van de patiënten blijkt immers
ondanks gebruik van aspirine een hoge persisterende plaatjesactiviteit te
vertonen. Dit wordt ook wel laboratorische aspirineresistentie genoemd, hetgeen
aangetoond kan worden met verschillende aspecifieke en specifiekere
plaatjesfunctietesten. Uit onderzoek blijkt dat er bij cardiologische patiënten
met laboratorische plaatjesresistentie een hogere kans bestaat op een recidief
cardiovasculaire aandoening. Wat betreft ischemische beroerten is deze
correlatie nog niet duidelijk aangetoond.

Het doel van de studie is om de effecten van aspirine op de plaatjesfunctie van
gezonde, vrijwillige proefpersonen en van patiënten met arterieel occlusief
vaatlijden, meer bepaald een ischemisch beroerte op basis van large vessel
disease. Daarnaast zal er gekeken worden of de effecten van aspirine op de
plaatjesfunctie van patiënten zonder recidiefberoerte verschillen van die bij
patiënten met ten minste één recidiefberoerte ondanks behandeling met aspirine.
Naast de gebruikelijke plaatjesfunctietesten zullen we ook de
thrombinegeneratietest gebruiken.

Het betreft hier een interventiestudie, waarbij 12 gezonde vrijwillige
proefpersonen gedurende een periode van 7 dagen 100 mg carbasalaatcalcium
dienen in te nemen. Op dag 0 en dag 6 zullen er telkens 2 bloedafnames
plaatsvinden om de effecten van carbasalaatcalcium te bepalen op de
plaatjesfunctie van deze vrijwlligers.
Daarnaast zal er een pilotstudie plaatsvinden met 24 patiënten met een beroerte
op basis van large vessel disease in de voorgeschiedenis. De patienten uit deze
groep hebben allen een beroerte gehad in de periode 01-07-01 tot en met
01-07-06 en worden behandeld met carbasalaatcalcium. 12 van de 24 patienten
heeft een recidiefberoerte gehad en de overige 12 niet. Ook bij deze patiënten
wordt er gekeken naar de effecten van carbasalaatcalcium op de plaatjesfunctie.
Deze patiënten dienen hiervoor geen extra carbasalaatcalcium te slikken,
aangezien ze deze reeds voorgeschreven krijgen. Patienten dienen eenmalig naar
het ziekenhuis te komen, alwaar twee venapunties plaasvinden: voor en na
inname van de carbasalaatcalcium.

populatie A: carbasalaatcalcium 100mg 1dd poeder in sachet gedurende 7dagen populatie B: patienten uit groep B worden behandelend met carbasalaatcalcium 100mg in het kader van de secundaire preventie van hart-en vaatziekten.

De belasting van de proefpersonen bestaat uit twee voormiddagen beschikbaar
zijn in het azM, waar er telkens 2 venapuncties plaats zullen vinden met een
tussenperiode van 2.5 uur. Bij de venapuncties wordt 2 keer 30 ml bloed
afgenomen, verdeeld over 2 citraat en 1 serumbuis en een hirudinebuis.
Proefpersonen dienen gedurende 7 dagen iedere dag 100mg carbasalaatcalcium in
te nemen. De risico's hiervan zijn erg klein, m.n. aangezien er bij de selectie
van de proefpersonen rekening gehouden wordt met contra-indicaties voor
carbasalaatcalcium.
Voor patienten verandert er niets in het medicamenteus beleid, aangezien zij
reeds behandeld worden met carbasalaatcalcium. Wel dienen zij een voormiddag
beschikbaar te zijn in ziekenhuis voor 2 venapunties met een interval van 2.5
uur. OOk bij hen wordt er 2 keer 30ml bloed afgenomen, verdeeld over 2 citraat
en 1 serumbuis en een hirudinebuis.