Minimale Interval Beoordeling in de Ziekte van Parkinson

De ziekte van Parkinson is een neurondegeneratieve ziekte die naast met
motorische ook met perceptuele stoornissen gepaard gaat. Recentelijk hebben we
ontdekt dat Parkinson patiënten de snelheid van bewegende objecten verstoord
inschatten (METc 2006-239). In een eerder door ons uitgevoerd fMRI onderzoek
(METc 2006-082), werd de rol van de basale ganglia in deze taak al duidelijk.
Deze beide bevindingen brachten een verdieping in de rol van de basale ganglia
in de verwerking van temporele informatie en zijn consistent met de bestaande
literatuur.

In het vorige gedragsexperiment (METc 2006-239) werd er gebruik gemaakt van de
aanduidingen *snel* of *langzaam* die aan bewegende objecten gegeven moesten
worden. Deze methode stelde ons in staat te objectiveren hoe proefpersonen
verschillende snelheden onderscheiden. Hierin was het echter onvoldoende
mogelijk om te kwantificeren welke snelheden als gelijk beschouwd worden. Door
gebruik te maken van snelheidsveranderingen is het mogelijk om te achterhalen
bij welke drempel snelheden als gelijk geduid worden.

In het huidige onderzoek willen we de vraag beantwoorden of patiënten met de
ziekte van Parkinson een hogere drempel hebben voor het waarnemen van
snelheidsveranderingen dan gezonde leeftijdsgenoten. Daarnaast willen we
onderzoeken of de mate van traagheid in bewegen (bradykinesie) in Parkinson
patiënten correleert met de detectiegrens van snelheidsveranderingen, een
hypothetische traagheid in perceptie.

Parkinson patiënten zullen worden gerekruteerd uit de bestaande database van de
werkgroep bewegingsstoornissen van het UMCG. Een controlegroep met dezelfde
leeftijd zal door de familie van de Parkinson patiënten te benaderen en door
externe werving mbv posters binnen het UMCG worden gerekruteerd.

De belasting van het onderzoek is twee keer ongeveer 15 minuten een
stimulus-respons taak verrichten. Bij de eerste taak kijken de proefpersonen
naar een balletje wat zich voortbeweegt in een bepaalde snelheid en op het
moment dat het van richting verandert ook van snelheid verandert. De mate
waarin de snelheid verandert zal wisselen. Als de proefpersonen een
snelheidsverandering waarnemen moeten ze op een knop drukken. Bij de tweede
taak kijken de proefpersonen naar een balletje wat op en neer beweegt. De
snelheid van het balletje wisselt tussen de verschillende stimuli waarin de
snelste niet meer als afzonderlijke bewegingen waar te nemen zijn. Als de
proefpersonen zien dat het balletje op en neer beweegt moeten ze op een knop
drukken.

Het uit de voeren experiment is dusdanig weinig belastend dat de het algemeen
welbevinden van de Patient niet in het geding komt.