Reproduceerbaarheid van PET-CT, gebruikmakend van radioactief water (H2[15]O), in patienten met niet-kleincellig longcarcinoom

Met de komst van moleculair-doelgerichte medicijnen voor de behandeling van
kanker rijst de vraag welk diagnosticum het beste de respons op therapie kan
voorspellen. De meest veelbelovende medicijnen in deze categorie richten zich
op VEGF en/of EGFR en worden ook wel antivasculaire of antiangiogenese
medicijnen genoemd. Aangezien behandeling met deze medicijnen meestal niet
resulteert in sterfte van kankercellen, treedt meestal consolidatie van de
tumormassa op in plaats van regressie. Hierdoor is de standaard volumetrische
bepaling (RECIST) niet geschikt. H2[15]O PET-CT biedt de mogelijkheid de
doorbloeding in een tumor te meten en lijkt daardoor het perfecte instrument om
de respons en effecten bij deze therapie te meten. Om resultaten in toekomstige
respons studies zo goed mogelijk te kunnen interpreteren is het noodzakelijk om
de test-retest variabiliteit van H2[15]O PET-CT te kennen. Op oncologisch
gebied zijn slechts twee inhalatie PET studies verricht met een klein aantal
patienten en een gering aantal tumoren (voornamelijk levertumoren). Test-retest
resultaten van de doorbloeding in levertumoren kunnen niet eenvoudig worden
vertaald naar die van tumoren van ander origine, doordat de lever wordt gevoed
door zowel de arteria hepatica als de vena porta.
Een geintegreerd PET-CT systeem maakt het mogelijk een volledig onderzoek in
ongeveer 30 minuten te verrichten. Dit biedt de mogelijkheid tot minimalisatie
van de belasting voor de patient. In het geval van een *traditionele*
PET-scanner zou, naast een 10 minuten durende transmissiescan, ook nog een
tracer die accumuleert in het weefsel noodzakelijk zijn geweest (ten behoeve
van ROI definiering). Dit zou de onderzoeksduur verlengen met 70 minuten.

Het meten van de test-retest reproduceerbaarheid van tumor doorbloeding,
gemeten met H2[15]O PET-CT, in patienten met niet-kleincellig longcarcinoom

Een prosepectieve studie met 20 patienten met NSCLC. Deze patienten worden twee
keer gescand op een dag met een minimaal tijdsinterval van vier uur. Gedurende
dit onderzoek mag geen therapie worden gegeven. Voorafgaand aan de dynamische
H2[15]O PET scan zal een thoracale CT scan met lage stralingsdosis worden
verricht ten behoeve van attenuatie correctie en ROI definitie. Een venflon zal
worden ingebracht voor injectie van de PET tracer. De totale duur van het
onderzoek is ongeveer 60 minuten (2 x 30 minuten).

De venflon kan een hematoom veroorzaken.

De stralingsbelasting van een intraveneuze injectie met H2[15]O is 1,2 mSv,
terwijl een CT scan met lage stralingsdosis een belasting geeft van 0,9 mSv. De
totale stralingsbelasting van dit onderzoek komt hiermee op 4,2 mSv voor beide
scans (2,1 mSv per scan). De gemiddelde stralingsbelasting die iedere
Nederlander op grond van straling uit het heelal en de omgeving in een jaar
ontvangt is 2,3 mSv.