Fase II studie met sorafenib bij patienten met een locaal gemetastaseerd of gemetastaseerd (stadium IIIB of IV) niet-kleincellig bronchuscarcinoom welke een K-Ras mutatie bevat.

Patienten met een gemetastaseerd niet-kleincellig bronchuscarcinoom hebben ook
met de standaardbehandeling (chemotherapie, EGFR TKI's) een slechte prognose
qoud vitam. Van deze groep hebben patienten waarvan de tumor een K-Ras mutatie
bevat (ongeveer 25% van alle patienten met een adenocarcinoom van de long) de
slechtste prognose. Algemeen wordt aangenomen dat deze patienten slechte
responders zijn op de standaard behandeling en in veel studies is deze
biomarker dan ook geassocieerd met een significant slechtere prognose ongeacht
de behandeling. Tot op heden is er geen behandeling voorhanden welke gericht is
op deze patientengroep. Op theoretische gronden is het aannemelijk dat de Raf
inhibitor sorafenib klinisch relevante activiteit zou kunnen hebben bij deze
patienten. In het geval van een signalering via gemuteerd Ras zou inhibitie van
het direkt downstream van Ras gelegen Raf eiwit kunnen leiden tot
tumorregressie of langdurige stabilisatie.

Het vaststellen van de disease control rate na 6 weken behandeling met
sorafenib van patienten waarvan het niet-kleincellige longcarcinoom een K-Ras
mutatie bevat.

Single arm fase II studie

Sorafenib 400 mg 2 maal daags po

De gebruikelijke risico's van behandeling met cytotoxische medicatie. De extra
belasting bestaat uit het nemen van een biopt van een tumorlakalisatie na 3
weken behandeling (optioneel; wordt separaat toestemming voor gevraagd) en 2
extra venapuncties ten behoeve van biomarker onderzoek.