Het effect van de verzurende eigenschap van zwavelhoudende aminozuren op de nierfunctie: gevolgen voor de relatie tussen voedingseiwitten en bloeddruk.

De nieren als bloeddrukregulerende organen staan continu onder invloed van
voedingsstoffen in het bloed en spelen hierdoor een sleutelrol in de relatie
tussen de intake van voedingseiwitten en de bloeddruk.

Verschillende aminozuren kunnen uiteenlopende effecten op de bloeddruk hebben,
afhankelijk van hun betrokkenheid bij de gluconeogenese en/of ureagenese en
afhankelijk van hun al dan niet verzurende eigenschap. Aminozuren die betrokken
zijn bij de gluconeogenese en/of ureagenese zouden een bloeddrukverlagend
effect hebben, terwijl een aantal mechanismen leidt tot een verhoogde bloeddruk
bij aminozuren met een verzurende werking.

Patiënten met subklinische renale schade, zoals bijvoorbeeld patiënten met een
verlaagde functionele niermassa, zoals niertransplantatiepatiënten, zullen
ontvankelijker zijn voor het bloeddrukverhogende effect van bepaalde aminozuren
dan gezonde personen. Deze patiënten vormen hiermee dan ook een uitstekende
groep voor eventuele interventies op het gebied van voeding die een gunstige
werking zou kunnen hebben op de bloeddruk.

Het hoofddoel van het onderzoek is het ontrafelen van de mechanismen die ten
grondslag liggen aan de invloed die voedingseiwitten hebben op de regulatie van
de bloeddruk.

Het onderzoek is opgezet als een observationele epidemiologische studie.
Cross-sectioneel en prospectieve analyses zullen worden gedaan in een cohort
dat bestaat uit de ontvangers van een donornier. De associatie van
voedingseiwitten en zwavelbevattende aminozuren met bloeddruk zal worden
onderzocht. De interactie met verschillende aspecten van de nierfunctie zal
worden onderzocht.

De ontvankelijkheid voor het effect van de intake van zwavelbevattende
aminozuren op de bloeddruk in ontvangers van een donornier is groot ten gevolge
van een afname van functionele niermassa ten opzichte van de gezonde populatie.
Om die reden zouden ontvangers van een donornier ook gevoelig kunnen zijn voor
interventies op het gebied van het voedingspatroon. Vanwege deze hoge
gevoeligheid is één van onze hypotheses dat variatie in de inname van
zwavelhoudende aminozuren bij deze patiënten gerelateerd is aan een variatie in
bloeddruk. Bovengenoemde patiëntenpopulatie is daardoor bijzonder interessant
om het effect van interventies op het gebied van het dieet te onderzoeken

Aan de hand van een voedingsdagboek kunnen gegevens worden verkregen over de
inname van verschillende voedingsstoffen door de patiënten. Alle
transplantatiepatiënten verzamelen routinematig 24-uurs urinemonsters in het
kader van hun reguliere follow-up bezoek aan de polikliniek. Omdat onder
normale omstandigheden de uitwas van voedingsmiddelen gelijk is aan de inname
ervan, vormen de concentraties van de verschillende voedingsmiddelen en
metabolieten in de 24-uurs urine een reflectie van de inname via de voeding.
Daarnaast kunnen in de urinemonsters het urine creatinine, bicarbonaat,
titreerbaar zuur en ammoniak worden bepaald, naast urine natrium, ureum en
sulfaat.

Tijdens het poliklinisch consult zullen bloedddruk en enkele antropometrische
parameters worden verzameld (gewicht, lengte, middelomtrek)

Aan de hand van de te verzamelen gegevens kunnen cross-sectionele en later ook
prospectieve analyses worden gedaan op het ontstaan van hypertensie waarbij ook
variatie in de zoutintake en andere relevante parameters kunnen worden
meegenomen als potentieel van invloed zijnde factoren in de relatie tussen
dieeteiwitten en bloeddruk.

Het betreft een observationele studie waarbij geen aanvullende invasieve
ingrepen zullen worden uitgevoerd bij de patiënten anders dan de venapunctie
die in het kader van het controlebezoek reeds wordt verricht.
Patiënten zullen worden gezien in aansluiting op het reguliere follow-up bezoek
aan hun behandelend nefroloog.
De belasting voor de patiënt bestaat uit het invullen van een vragenlijst met
betrekking tot leef-/dieetgewoonten en het gedurende drie dagen bijhouden van
een voedingsdagboek. Tevens dient een 24-uurs urine verzameling te worden
gespaard, iets waarin niertransplantatiepatiënten reeds bedreven zijn.