Structurele en functionele beeldvormingsmethoden van de frontopariëtale cortex in de detectie van milde cognitieve stoornissen

Neuropsychologische taken missen voldoende specificiteit en sensitiviteit bij
het diagnosticeren van preklinische Alzheimer dementie. Sommige patienten
blijven stabiel over tijd, terwijl anderen terug cognitief gezond worden en nog
anderen de ziekte van Alzheimer ontwikkelen. De diagnostische accuraathied kan
vergroot worden door de standaard cognitieve testen te combineren met gegevens
uit imagingonderzoek, met name functionele imaging. De meeste
imagingonderzoeken bestuderen groepsverschillen op een experimentele manier en
vergelijken activatiepatronen om de pathologie van de ziekte beter te
begrijpen. Maar, tot op heden heeft er nog geen enkele studie gekeken naar de
combinatie van neuropsychologische testprestatie en de daarmee geassocieerde
hersenactiviteitspatronen om zo de diagnostische accuraatheid van milde
cognitieve stoornis, de voorloper van de ziekte van Alzheimer te vergroten.
Deze studie zal dan ook de diagnostische mogelijkheden van functionele imaging
bestuderen door het gebruiken van scannertaken die dicht bij de gekende
klinisch neuropsychologische taken liggen. Daarnaast, zal dit onderzoek ook
nagaan of een verminderde integriteit van de netwerken aan de basis van de
verwachte bevindingen kan liggen. Een netwerkvisie is een meer valide
benadering dan het bestuderen van vooraf bepaalde gebieden.
De aandacht in dit onderzoek zal met name op het frontoparietale netwerk
liggen, aangezien er evidentie is voor een anterieur-posterieure shit in
pathologische veroudering. Daarom zullen ook de neuropsychologische en
scannertaken gekozen worden in functie van hun associatie met de
parietaalfuncties.

In deze studie bestuderen we twee visuospatiële taken die activiteit vragen in
de prefrontale en pariëtale gebieden. Deze taken worden vaak gebruikt bij
neuropsychologische onderzoeken. We gaan de diagnostische mogelijkheden na als
we deze taken combineren met functionele imaging, om de diagnostiek in de
kliniek te verbeteren. Daarnaast onderzoeken we de onderliggende
neuroanatomische basis om zo de pathogenese van de ziekte van Alzheimer beter
te begrijpen.

Twee groepen, bestaande uit mannen, gematched voor leeftijd en opleidingsniveau
zullen geïncludeerd worden volgens een cross-sectioneel design. Deelnemers
worden twee keer uitgenodigd, de eerste keer voor een neuropsychologisch
onderzoek en een dummy scanner sessie. De tweede keer zal de functionele
imaging sessie plaatsvinden. Hierbij worden de cognitieve taken aangeboden in
een mixed design en een blocked design.

De verwachte risico's en belasting zijn minimaal omdat strikte inclusie -en
exclusiecriteria voor de MRI gehandhaafd worden. Deelnemers worden gevraagd om
een standaard screeningsvragenlijst in te vullen, waarin contraindicaties
nagegaan worden. Wanneer proefpersonen geïncludeerd zijn is de belasting
beperkt tot twee bezoeken op twee verschillende dagen. Op de eerste dag worden
een aantal neuropsychologische taken afgenomen (30 minuten) en krijgt de
proefpersoon een trainingssessie in de dummy scanner (30 minuten). Op de tweede
dag vindt het scannen plaats (1 uur). MRI is een niet-invasieve methode en de
risico's zijn klein.