Het effect van twee doseerregimes cefotaxim op de aanwezigheid van potentieel pathogene microorganismen in de luchtwegen.

Selectieve darmdecontaminatie (SDD) is een strategie die tot doel heeft de 2
endogene typen longontstekingen, veroorzaakt door eigen endogene flora en de in
het ziekenhuis opgelopen nosocomiale bacteriën, te voorkomen.
Primair endogene longontsteking, de meest voorkomende infectie op de intensive
care, kan alleen worden voorkomen door direct bij opname een parenteraal
antibioticum (zoals cefotaxim) toe te dienen. Momenteel is cefotaxim het
standaardmiddel in Nederland, in een dosering van 4 maal daags 1 gram gedurende
4 dagen.
De behandeling met parenterale antibiotica wordt na vier dagen gestaakt, omdat
gebleken is dat de meerderheid van de patiënten na vier dagen geen
luchtwegcolonisatie meer laten zien van potentieel pathogene micro-organismen,
doordat niet resorbeerbare antibiotica van het SDD regime vanaf dat moment hun
effect hebben.
SDD moet worden gezien als een profylactische behandeling, niet als een
therapeutische behandeling. Interessant in dit kader is dat luchtweginfecties
effectief behandeld kunnen worden met cefotaxim 2 maal daags 1 gram
parenteraal. Deze dosering is binnen het SDD regime niet op zijn werkzaamheid
getest.

Is behandeling A: cefotaxim in een dosering van 2x daags 1 gram parenteraal
gedurende 4 dagen even effectief als behandeling B: cefotaxim in een dosering
van 4x daags 1 gram, in het voorkomen van luchtwegkolonisatie door potentieel
pathogene micro-organismen.

De onderzoeksopzet is een gerandomiseerde enkelblinde studie op de intensive
care van het Medisch Centrum Haaglanden gedurende een periode van 2 jaar. De
proefpersonen worden volgens randomisatie ingedeeld in groep A of B, waarbij
groep A gedurende 4 dagen 2 maal per dag cefotaxim krijgt toegediend en 2 maal
per dag een placebo. Groep B krijgt 4 maal per dag cefotaxim toegediend (de
standaardbehandeling). Op dag 1 (voor toediening van de studiemedicatie) en op
dag 4 worden kweken van sputum en keel afgenomen. De aanwezigheid van
potentieel pathogene microorganismen in de kweken zal worden vergeleken tussen
de twee groepen.

De belasting voor de patiënt is minimaal aangezien afname van sputumkweek en
keelkweek ook onderdeel zijn van de standaardbehandeling.