De invloed van lichaamshouding op energiegebruik bij blaasmuzikanten.

80% van de beroepsmusici ontwikkelt tijdens zijn carrière klachten van
houdings- en bewegingsapparaat. De fysieke inspanning van beroepsmusici is te
vergelijken met die van topsporters. Uit de empirie en literatuur is bekend dat
een optimale musiceerhouding - te bereiken door houdingstherapie Mensendieck/
Cesar en te handhaven door sporten / fitness - het optreden van deze klachten
kan helpen voorkomen. Bovendien is uit de empirie bekend dat een optimale
musiceerhouding, waarbij er als het ware een *ontkoppeling* plaats vindt van
het gebruik van de spieren die je nodig hebt
om te musiceren t.o.v. de basale balansmusculatuur, energetisch efficiënter is.
Er is echter geen goed onderzoek bekend dat dit aantoont.

Het doel van dit onderzoek is een verband aan te tonen tussen musiceerhouding
en energiegebruik. De hypothese is dat een goede musiceerhouding leidt tot
minder energiegebruik in vergelijking met een foute musiceerhouding. Deze
hypothese zal in het onderzoek getoetst worden.

Dit onderzoek betreft een respiratiekamer onderzoek voorafgegaan door een
literatuurstudie naar de huidige stand van de wetenschap inzake energiegebruik
bij blaasmuzikanten en onderzoek naar de pathofysiologie van KANS bij
blaasmuzikanten. Het is een pilotstudie in een cross-over design. De
proefpersonen worden gerandomiseerd in twee groepen. Groep A musiceert eerst
een half uur in een foute musiceerhouding, heeft dan een uur rust en musiceert
vervolgens een half uur in de goede musiceerhouding. Groep B musiceert eerst
een half uur in de goede musiceerhouding, heeft dan een uur rust en musiceert
vervolgens een half uur in de foute musiceerhouding.

De interventie is een goede musiceerhouding vs. een foute musiceerhouding. Voor verduidelijking hiervan zie de bijlage in het protocol.

Aan de interventie zijn geen risico*s verbonden. Het betreft alleen een andere
houding die aangenomen wordt. De risico*s van de respiratiekamer betreffen de
luchtkwaliteit. Echter dit wordt zodanig gemonitord dat, indien er een
verstoring van de luchtkwaliteit in de respiratiekamer mocht optreden, er zeer
spoedig actie ondernomen kan worden en dan wordt het onderzoek stopgezet. De
patiënt heeft zelf ook de mogelijkheid om de kamer voortijdig te verlaten in
geval van nood of paniek.