De effecten van intrasnasaal insuline op het glucose metabolisme bij gezonde mannen

Recente proeven bij ratten laten zien dat insuline signalering in het centrale
zenuwstelsel een belangrijke rol speelt bij de regulatie van de endogene
glucose productie (EGP) in de lever. Dit lijkt gemedieerd te zijn via insuline
receptoren in de hypothalamus. Activatie hiervan is essentieel voor de
onderdrukking van de EGP tijdens hyperinsulinemie. Dit betekent dat hypothalame
insuline resistentie een rol zou kunnen spelen in de pathofysiologie van type 2
diabetes mellitus.

Het doel is om de rol van centraal insuline op het glucose metabolisme te
bestuderen.

Een gerandomiseerd, cross-over onderzoek bij 10 gezonde mannen. Er wordt
eenmaal intranasaal insuline en eenmaal intranasaal steriel water toegediend,
waarna de endogene glucose productie wordt gemeten met stabiele isotopen.
Verder wordt de insuline concentratie in de liquor gemeten, na het toedienen
van intranasaal insuline.

-het intransaal toedienen van insuline en steriel water

Stabiele isotopen zijn niet radioactief en zijn daarom niet schadelijk.
We verwachten niet dat insuline via de neus de circulatie bereikt (dit is bij
eerder onderzoek aangetoond) en zal daarom geen daling van de bloedglucose
veroorzaken.
De risico's van een lumbale drain en het plaatsen ervan worden minimaal
gehouden (zie E7).