Correctie osteotomie van de distale radius voor correctie van malunion fracturen: een follow-up studie

Patienten met malunion van distale radius fracturen klagen vaak van zwakte,
pijn en beperkte functie van de pols en arm. Een correctie osteotomie kan de
stand van de distale radius en relatie tot de carpalia en de ulna verbeteren.
Herstellen van de anatomische variabelen verbetert de biomechanica van de pols,
wat resulteert in verbeterde grijpkracht, beweging van de pols en arm, en
verminderde pijn. Meerdere studies naar acute distale radius fracturen hebben
laten zien dat het radiologische resultaat gerelateerd is aan de klinische
uitkomst, en dat een malunion leidt tot een slechtere uitkomst. Het doel van
deze studie is de functionele uitkomst en de anatomische correctie van de
correctie osteotomie van de distale radius te evalueren. We willen ook de
anatomische en functionele uitkomst evalueren tussen de aangedane en de
onaangedane pols.

Het doel van deze studie is om de resultaten van de correctie osteotomie voor
distale radius malunion fracturen te evalueren in ons ziekenhuis. We willen de
pre-operatieve en post-operatieve drie dimensionale reconstructies gebaseerd op
CT scans vergelijken tussen de aangedane en de onaangedane pols. We hopen op
deze manier waardevolle anatomische informatie te verzamelen en zo een basis te
creëren voor verder onderzoek naar verschillende polspathologie en chirurgische
technieken.

Een retrospectieve observationele follow up studie.

De stralingsbelasting van de beeldvorming is geschat op 0,6 mSv voor elke
patient. Dit is vergelijkbaar met 12-14 weken achtergrondstraling in Nederland.