De invloed van sunitinib op contractiliteit op humane atriale trabekels

De introductie van angiogeneseremmers heeft de behandeling van verschillende
soorten kanker duidelijk verbeterd. Echter deze nieuwe therapie komt niet
zonder bijwerkingen. Een van de bijwerkingen van tyrosine kinase remmers, zoals
sunitinib, is hartfalen. In 8-11% van de patienten die worden behandeld treed
hartfalen op.
Uit onderzoek blijkt dat sunitinib een direct toxisch effect op cardiomyocyten
zou kunnen hebben en dat daarnaast de off-target inhibitie van AMPK, een
proteine kinase belangrijk voor de homeostase in het hart, hier een rol bij
speelt. Voor optimale behandeling en mogelijk preventie van cardiotoxiciteit
van sunitinib kan meer kennis over de pathogenese een belangrijke rol spelen.

Het hoofddoel is het effect van sunitinib op de contractiliteit van humane
atriale trabecels tijdens de aan en afwezigheid van ischemie-reperfusie. En een
secundair doel is het onderzoeken of het effect van een AMPK agonist, AICAR of
atorvastine, de invloed van sunitinib op de contractiliteit verminderd.

In vitro studie op humaan weefsel

Het gebruik van humaan atriaal weefsel verkregen bij patienten die cardiale
chirurgie met extracorporele circulatie ondergaan is een unieke manier om
humaan weefsel te bestuderen met minimale belasting of risicio's voor de
patient. Bij het openen van het atrium voor aansluiten van de extracorporele
circulatie wordt altijd een stukje atriaal weefsel geexcideerd of afgebonden (
en verlittekend). Uit eerdere onderzoeken is gebleken dat het verwijderen van
een beetje atriaal weefsel geen risico's voor de patient met zich meebrengt.