Onderzoek naar witte stof verbindingen en structuur in autisme met diffusion-weighted magnetic resonance imaging

Patiënten met een Autistisch Spectrum Stoornis laten kwalitatieve
tekortkomingen zien in sociale interactie en spraak, alsook in hogere
cognitieve vaardigheden welke zich uiten in herhalende, stereotype patronen van
gedrag. Sinds enkele jaren wordt verondersteldt dat deze symptomen het gevolg
kunnen zijn van een disbalans tussen de korte- en langeafstands
informatieoverdracht en -verwerking in de hersenen. Nieuwe technieken om
Diffustion-Weighted Magnetic Resonance Images (DW-MRI) te analyseren kunnen nu
gebruikt worden om de structurele integriteitsparameters van specifieke
vezelbanen van witte stof in de hersenen te onderzoeken, en om de anatomische
connectiviteit van specifieke hersengebieden te berekenen. Deze technieken zijn
zeer geschikt om de "underconnectivity/overconnectivity" hypothese, welke is
ontwikkeld voor Autistisch Spectrum Stoornissen, te testen.

Wij willen een grondige analyse uitvoeren van de structurele eigenschappen van
de witte stof bij patiënten met een Autistisch Spectrum Stoornis, op het
resolutieniveau van diffusion-weighted MR images. Dit omvat een analyse van de
integriteitsparameteres op het niveau van een enkele voxel en in specifieke
vezelbanen. Vervolgens zullen we tractografie uitvoeren om de verschillen in de
ratio van lange en korte anatomische connecties, als functie van afstand,
tussen gezonde en autistische individuen te quantificeren. Verder zullen de
resultaten van de tractografie gebruikt worden om de verschillen in
connectiviteitspatronen tussen verschillende delen van een gegeven hersengebied
te evalueren.
Ons theoretische doel is om door middel van DW-MRI vast te stellen welk bewijs
gevonden kan worden, dat door de "underconnectivity/overconnectivity" hypothese
kan worden voorspeld.

Voor dit onderzoek willen we diffusion-weight en andere structurele (T1 en
T2-weighted) en default-mode functionele (EPI T2*-weighted) magnetic resonance
images verzamelen, en ook enkele gedragsparameters. De proefpersoon zal in de
scanner geen taken uitvoeren.

De experimenten houden niet meer dan een minimaal risico in voor de deelnemers.
Het onderzoek is niet bedoeld proefpersonen direct voordeel te bieden, echter
de tijdens de studie verzamelde gegevens zullen ons begrip over autisme en
menselijke cognitie vergroten. Dit onderzoek kan met name een bijdrage leveren
aan het verhelderen waarom autistische personen niet in staat zijn hun
geestestoestand of die van anderen te herkennen.