Klinisch, moleculair en stollingsonderzoek bij patienten met Klippel-Trenaunay en verwante aandoeningen

Klippel-Trenaunay syndroom (KTS) is een aangeboren malformatie syndroom dat
gekenmerkt wordt door een combinatie van vaatafwijkignen (capillairen; venen;
lymphevaten) en gelocaliseerd verstoorde groei van bot en weke delen. De
klinische presentatie wisselt zeer sterk. Het herkennen van KTS is belangrijk
vanwege de complicaties die het kan genen dmv thrombose vorming. De pathogenese
is tot op heden onzeker.
In een eerder deel van het huidige onderzoek zijn de klinische kenmerken van
100 mensen met KTS nauwkeurig in kaart gebracht, is gedetailleerde beeldvorming
van bloedvaten verricht, en zijn allerlei stollingsparameters bepaald. Verder
is in DNA verkregen vanuit lymphocyten onderzoek verricht bnaar een groot
aantal genen waarvan een invloed op vaatvorming en groei bekend zijn. Bij dit
laatste onderzoek werd tot op heden geen afwijking gevonden.
Zeer recent werd bekend dat de oorzaak is gevonden van Proteus sundroom.
Proteus syndroom lijkt zeer sterk op KTS, zowel in de aard van de weefsels die
aangedaan zijn als de localisatie, maar bij Proteus syndroom zijn de kenmerken
veel sterker uitgesproken. Hlijkt echtter zeer waarschijnlijk dat het gen dat
Proteus syndroom veroorzaakt ook KTS veroorzaakt.
Daarbij bleek bij Proteus syndroom dat de mutaties in lymphocyten niet terug te
vinden waren, maar alleen in andere weefsels. Vandaar dat ook bij KTS in andere
weefsels gezocht zal worden.

Nagaan of mutaties in het AKT1 gen, verantwoordelijk voor Proteus syndroom, ook
verantwoordelijk zijn voor KTS.

Vijf volwassenen met KTS die aan het eerdere deel van het onderzoek deelnamen,
zullen opnieuw benaderd worden en gevraagd worden aan het vervolgonderzoek deel
te nemen. Na informed schriftelijke toestemming zal bij hen worden afgenomen
- een schraapsel van wangslijmvlies
- een huidbiopt van de onderarm
In beide weefsels zal nagegaan worden of mutaties van AKT1 aanwezig zijn.
Het vervolg wordt verricht bij 25 mensen die eveneens reeds deelnemen aan het
eerdere deel van het onderzoek.
Indien mutaties aantoonbaar zijn in zowel wangslijmvlies als huid zal
vervolgens bij 25 mensen met KTS een wangslijmvliesschraapsel worden afgenomen
voor moleculair onderzoek
Indien mutaties alleen terug te vinden zijn in de huid zal bij 25 volwassenen
met KTS een huidbiopt worden afgenomen.
In beide situaties zullen dan molecilaire onderzoeken verricht worden om
pathogene AKT1 mutaties aan te tonen.

Wangslijmvliesschraapsel: geen belasting
Huidbiopt bij een volwassenen: beperkte belasting indien verricht onder locale
verdoving. Geen hechting nodig; na afname gedurende een dag wat zeurderige pijn
lokaal. Belangrijskte consequentie is een litteken van 3mm in doorsnede aan de
binnenzijde van de onderarm.