Regulatie van protrombotische eigenschappen in bloed van type II diabetes mellitus patienten

Bij patiënten met diabetes mellitus is er sprake van absoluut of relatief
defect in het functioneren van insuline (insuline-resistentie) en/of secretie.
Zij lopen een groter risico op het ontwikkelen van cardiovasculaire
aandoeningen dan gezonde personen. Naast veranderingen in de vaatwand blijken
deze patiënten hyperactieve bloedplaatjes en een verhoogde werking van het
stollingssysteem te hebben. De bloedplaatjes en monocyten (de bron van het
eiwit dat functioneert als starter van de stolling), raken geactiveerd na een
normaliter niet-activerende stimulus en kunnen derhalve aanleiding geven tot
pathogene vaatafsluitingen. Tevens zijn de bloedplaatjes van DMII patienten
resistenter tegen de aggregatie remmende werking van clopidogrel dan gezonde
controles. Deze clopidogrel resistentie wordt geassocieerd met een verhoogde
kans op atherothrombose.

De doelstelling van het onderzoek is om nieuwe inzichten te verkrijgen die
[1] de oorzaak van een verhoogde clopidogrel resistentie in diabetes mellitus
type 2 patienten kunnen verklaren
[2] de verhoogde aanmaak van tissue factor in monocyten van diabetes mellitus
type 2 patienten verhelderen.

Observationeel onderzoek

Deelnemende patienten wordt eenmalig 60 ml bloed afgenomen. Met dit bloed
worden verschillende laboratoriumtoepassingen gedaan. Met inachtneming van het
feit dat de deelnemers nuchter moeten zijn voor de venapunctie zal de belasting
minimaal zijn en lopen de deelnemers geen risico met de deelname aan het
onderzoek. Met de hoeveelheid bloed die zij afstaan kunnen verschillende
bepalingen worden gedaan die kunnen bijdragen aan een verbeterde kennis met
betrekking tot clopidogrelresistentie bij DMII patienten