Dexamethason toediening bij een community-acquired pneumonie

Een community-acquired pneumonie is een veel voorkomende aandoening waarbij
bijna 20% van alle episodes resulteert in een opname in het ziekenhuis. Met
name bij oudere patienten heeft een pneumonie een hoge morbiditeit en
mortaliteit. Bij longinfecties komen cytokines en andere inflammatie mediatoren
vrij die zorgen voor het onschadelijk maken van pathogenen die de long binnen
dringen. Deze natuurlijke reactie kan potentieel schadelijk zijn wanneer de
hoeveelheid vrijgekomen cytokines zo groot is, dat er schade aan de patient
ontstaat, in dit geval in de long.

Op de IC is behandeling met corticosteroiden bij patienten met een systemische
inflammatie een veelvoorkomende behandeling. Echter buiten de IC, is er weinig
onderzoek gedaan naar het effect van corticosteroiden bij bijvoorbeeld een CAP.
Hypothetisch gezien zou het geven van corticosteroiden vroeg in het beloop van
een CAP de systemische en pulmonaire ontsteking kunnen remmen. Dit kan leiden
tot een sneller herstel van de pneumonie en een verminderd aantal complicaties
(sepsis, overlijden)

Stolling en inflammatie zijn nauw met elkaar gecoroleerd. Stolling induceert
inflammatie en omgekeerd. Remming van de stollingsactivatie, middels
geactiveerd proteine C, bij patienten met sepsis op de IC resulteert in een
verminderde mortaliteit. Onduidelijk is of de stollingsactivatie geactiveerd is
in CAP patienten welke niet IC behoeftigd zijn.

Primaire doel:
1. Reductie van opnameduur bij patienten met een community-acquired pneumonie
die behandeld worden met intraveneuze dexamethason.

Secundaire doelen:
1. Reductie van het gebruik van intraveneuze antibiotica bij patienten met een
community-acquired pneumonie die behandeld worden met intraveneuze dexamethason.
2. Wat is het effect van intraveneuze dexamethason bij patienten met een CAP op
verwijzing naar de intensive care, op het beloop van ontstekingsparameters en
gezondheidstoestand?
3. Toxiciteit van dexamethason bij patienten met een CAP.
4. Wat is het effect van intraveneuze dexamethason bij patienten met een CAP op
longfunctie?
5. Mortaliteit bij patienten met een CAP die behandeld worden met of zonder
dexamethason.
6. De prognostische waarde van serum ACE aktiviteit op de ernst van de
pneumonie.
7. Een kosten effectiviteitsanalyse van het gebruik van intaveneuze
dexamethason bij patienten met een community-acquired pneumonie
8. Is de coagulatie cascade geactiveerd in het intravasculaire compartiment
bij patienten met CAP?
9. Is de lokale pulmonale coagulatie cascade geactiveerd in het pulmonale
compartiment bij patienten met CAP?
10. Relatie tussen het oorzakelijke micro-organisme en de stollings activatie.
11. Evaluatie van het effect van dexamethason op de stollingscascade.

dubbelblind placebogecontroleerd.

interventiegroep: oplaaddosis van 5 mg (1 ml) dexamethasondinatriumfosfaat iv, gevolgd door eenmaal daags 5 mg (1 ml) dexamethasondinatriumfosfaat gedurende 3 dagen. Placebogroep: oplaaddosis van 1 ml steriel water, gevolgd door eenmaal daags 1 ml steriel water gedurende 3 dagen.

De belasting zal minimaal zijn. Er wordt bloed afgenomen op momenten dat de
patient in het kader van zijn behandeling al werd geprikt. (Dag 0-5) Eenmaal
per dag zal de patient de dexamethason toegediend krijgen via zijn infuus. (dag
0-3) Verder zal patient tijdens zijn longfunctie onderzoek op dag 30 gevraagd
worden een korte vragenlijst in te vullen en zal er nogmaals bloed worden
afgenomen. De rest van het onderzoek valt onder 'standaard patientenzorg'.

De risico's zijn de bijwerkingen van het gebruik van corticosteroiden zoals
hyperglycaemie, psychose en pancreatitis.