Het effect van methylfenidaat op slaap en circadiane ritmiek bij volwassenen met ADHD gemeten middels actometrie en de DLMO

Voorgaand onderzoek laat zien dat slaapproblemen veel voorkomen bij volwassenen
met ADHD en dat behandeling met methylfenidaat leidt tot later naar bed gaan en
een langere inslaaptijd. Echter de met methylfenidaat behandelde patiënten met
ADHD worden minder vaak wakker gedurende de nacht en rapporteren een betere
slaapkwaliteit. Echter ook een deel van de patienten heeft slaapstoornissen als
gevolg van methylfenidaat. Het laat inslaap vallen kan wijzen op een stoornis
van de biologische klok, gekenmerkt doordat de endogene melatonine productie
(DLMO) laat op gang komt. Er is maar 1 onderzoek bij volwassenen en 1 bij
kinderen dat het effect van methylfenidaat op de circadiane ritmiek heeft
bekeken. Deze onderzoeken geven aanwijzingen voor het naar achter verschuiven
van de circadiane ritmiek door methylfenidaat gemeten middels actografie. Om
inzicht te krijgen in het effect van methylfenidaat bij volwassenen met ADHD op
de circadiane ritmiek zal dit onderzoek zich niet alleen richten op
actografische circadiane parameters, maar ook op de endogene
melatonineproductie (DLMO). Deze pilot heeft tot doel om antwoord te krijgen op
de vraag of verbeterde slaap, of juist verslechterde slaap door gebruik van
methylfenidaat wordt veroorzaakt door verschuiving van de circadiane ritmiek en
of er wellicht voor de start van de behandeling, doormiddel van het meten van
de DLMO in de toekomst een voorspelling gedaan zou kunnen worden over het
effect van methylfenidaat op de slaap bij volwassenen met ADHD.

Het doel van het onderzoek is om inzicht te verkrijgen in het effect van
methylfenidaat op de circadiane ritmiek bij volwassenen met ADHD en daarbij
komende slaapproblemen.

Open pilot studie

De belasting voor de proefpersonen in tijd bedraag 185 minuten (vragenlijsten,
DLMO bepalen, bloed prikken, actografie). Behoudens verhoogde kans op hematomen
door bloedprikken zijn de risico's verwaarloosbaar.