De invloed van het verhogen van het percentage eiwit in de dagelijkse voeding op vetstapeling in de lever en het postprandiale metabolisme.

Niet alleen in het onderhuidse vetweefsel kan vet worden opgeslagen, ook in
weefsels zoals de skeletspieren en organen zoals de lever kan vet worden
opgeslagen. Als vetstapeling in deze weefsels de maximale capaciteit
overschrijdt dan kan er zogenoemde lipotoxiciteit ontstaan. Dit kan leiden tot
de ontstekings-status die geassocieerd wordt met obesitas en het kan insuline
resistentie induceren. Verhoogde intra-hepatische lipiden (IHL) zijn
gecorreleerd met een verminderd onderdrukkend effect van insuline op glucose
productie door de lever. Dit kan bijdragen aan hyperglykemie en
hypertriglyceridemie. Veranderingen in de voedingssamenstelling kunnen snel
veranderingen toebrengen aan de vetopslag in weefsels. Een recente humane
studie liet zien dat eiwit inname het effect van een hoog vet voeding op IHL
significant verminderde in gezonde vrijwilligers.

Het onderzoeken van de potentieel gunstige effecten van het verhogen van eiwit
in een hoog vet voeding op het verminderen van vetstapeling in de lever.

Een gecontroleerde voedingsproef met crossover design met twee interventie
periodes zal worden uitgevoerd in gezonde proefpersonen (n=20). Parallel aan de
interventie groep in het cross-over design zal een controle groep worden
geincludeerd in de study (n=10).

Na een run-in periode van twee weken op een laag-eiwit, laag-vet voeding (volgens de gezonde voeding richtlijnen), worden proefpersonen ingedeeld in één van de twee groepen (hoog-vet goep of controle groep). De hoog-vet groep bestaat uit twee interventie periodes van twee weken per voeding (hoog-eiwit of laag-eiwit). De helft van de proefpersonen uit de hoog vet groep beginnen met de laag-eiwit voeding, de andere helft van de groep begint met de hoog-eiwit voeding. Na twee weken zullen de proefpersonen van voeding wisselen. De controle groep zal doorgaan op de laag-eiwit, laag-vet voeding gedurende 4 weken en zal dienen als een controle groep. Experiment zullen na 2, 4 en 6 weken worden uitgevoerd. Waarbij onder andere levervet wordt gequantificieerd door middel van H-MRS met een MR-scanner.

Deze studie vraagt veel inzet van de proefpersonen, omdat ze 6 weken lang geen
vrijheid hebben in wat ze willen eten. Dit betekend dat ze gedurende de
studieperiode niet uiteten kunnen gaan en dat ze bijvoorbeeld op feesten e.d.
snacks moeten afslaan. Daarnaast zullen ze gedurende 6 weken op doordeweekse
dagen op de universiteit komen lunchen. Verder moeten ze in de studie periode 3
keer naar het ziekenhuis in Ede komen (1 keer voor een uur en 2 keer een hele
dag).
De gezondheidsrisico's voor proefpersonen die meedoen aan deze studie zijn
gemiddeld.
De hoog-voedingen die de proefpersonen krijgen bevatten ongeveer 2.2 g/kg/d
eiwit vallen daarmee binnen de veilige hoeveelheid van 2.5 g/kg/d. Daarnaast
worden proefpersonen met nier problemen en andere medische problemen niet
geincludeerd in de studie.
De proefpersonen in de hoog-vet groep zullen mogelijk 1 á 2 kg aankomen in
lichaamsgewicht en zullen mogelijk een verhoging hebben van de hoeveelheid vet
in de lever. De vetstapeling in de lever is een omkeerbaar process en de
proefpersonen zullen geen gezondheidsproblemen ervaren door de vetstapeling in
de lever. Ook blijft het levervet onder het limiet van 5% wat gezien wordt als
lever steatose. Verder zal er bij de proefpersonen, 4 weken nadat ze de studie
hebben volbracht, gecontroleerd worden of ze het gewicht wat ze zijn aangekomen
gedurende de studie weer kwijt zijn. Mocht dat niet het geval zijn dan wordt ze
hulp aangeboden.
The meal challenge met een toegevoegde tracer, het stabiele isotoop
13C-palmitaat, wordt veelvuldig gebruikt in het onderzoek naar het
postprandiale vetmetabolisme. Stabiele isotopen komen van nature voor en zijn
niet gevaarlijk voor de proefpersonen om dat ze geen verval hebben (dus niet
radioactief zijn).
Proton Spectroscopy (1H-MRS) heeft geen risico voor de proefpersoon, zo lang er
rekening wordt gehouden met de contra-indicaties.
Vetweefselbiopten zullen worden genomen met een lokale verdoving en door een
ervaren arts. De juiste voorzorgsmaatregeln zullen worden genomen om het risico
op complicaties zo klein mogelijk te houden. Het nemen van een biopt kan
resulteren in lokale matige pijn en een blauwe plek.
Het plaatsen van een infuus voor de bloedafname kan in sommige gevallen een
lokale haematoom of blauwe plek opleveren en sommige proefpersonen kunnen enige
pijn ervaren.
De straling van de DXA scan is ongeveer 0.2 µSv, dit is binnen de normale
limieten.

Proefpersonen krijgen een financiele compensatie van ¤300,- als ze de studie
hebben volbracht.