Hematologische stamceltransplantatie met cellen van een halfidentieke familiedonor in combinatie met een onverwant navelstrengbloedtransplantaat voor patiënten met een hoog risico leukemie/lymfoom:
Een Fase l/ll studie om de veiligheid van deze therapie te onderzoeken en daarnaast het biologisch mechanisme van de anti-tumor response te verhelderen.

Hoewel allogene hematologische stamceltransplantatie veiliger is geworden de
afgelopen jaren, blijven de belangrijkste
struikelblokken:
Transplantatiegerelateerde mortaliteit (TRM, door virale
reactivaties/transplantatieziekte) en recidieven in het geval van
een maligniteit als onderliggende aandoening. Er is voor bepaalde
hoogrisicogroepen behoefte aan een stamceltransplantatie die eigenlijk de goede
eigenschappen van verschillende stamcelbronnen combineert.
Navelstrengbloed (CB) heeft veel voordelen en wordt daarom steeds meer
gebruikt. Nadelen zijn echter het beperkte
celaantal beschikbaar en het wat tragere afweer herstel . Stamcellen van
halfidentieke familiedonoren slaan juist heel snel
aan maar zijn geassocieerd met een hoger risico op rejectie/niet aanslaan van
de cellen in de patiënt en hebben een nog
slechter afweerherstel voor de lange termijn.
Het combineren van beide stamcelbronnen heeft daarom bepaalde voordelen die
gunstig kunnen zijn voor hoog
risicopatiënten met een maligne aandoening: Multi-modale cellulaire therapie:
Sterke vroege (eerste 2-4 weken) NK + **T-cel activiteit (anti-tumor/
antiviraal) vanuit de haplo-graft en NK + **T-cellulaire activiteit (> 4 weken
na HSCT) vanuit de CB-stamcellen zonder toename van het
risico op transplantatieziekte.

Aantonen van veiligheid van deze gecombineerde stamcelbronnen voor een hoog
risico patientengroep omdat we
verwachten dat deze therapie bepaalde voordelen heeft ten opzichte van
conventionele HSCT met een enkele
stamcelbron. Deze voordelen zouden ertoe moeten leiden dat er een betere
outcome (minder recidief) is van patienten met een hoog risico
profiel.

Fase l-ll studie naar de veiligheid van de gecombineerde stamcelbronnen
(navelstrengbloed met haplo-cordcellen). Parellel hieraan een lab-based studie
om de antitumor activiteit van de gecombineerde stamceltransplantatie te
onderzoeken aan de hand van de immuunreconstitutie vanuit beide grafts in de
met haplo-cord getransplanteerde patienten

De interventie betreft het combineren van twee stamcelbronnen en de preparatie van de haplo-donor graft. 1) het combineren van een navelstrengbloeddonor met een minimum van > 1,5 x 10E7 NC/kg met stamcellen van een haplo-identieke familiedonor 2) preferentie van een KIR mismatch tussen haplodonor enontvenager voro maligne indicaties 3) selectie van de cellen van de haplodonor met een TCR>>- and CD19-negative selectiemethode waarna geinfundeerd worden met het navelstrengbloed: -5 x 10 E6/kg CD34+ /kg -een maximum aantal T cellen < 5x 10 E4/kg. -NK cellen and gamma delta T cellen NB: Verder het gelijktrekken van conditioneringsprotocollen zonder gebruikmaking van ATG. Uitleg hiërover vindt u op pagina 20 van het protocol onder "Safety of infusion of innate immune cells".

Risico's na een allogene stamceltransplantatie zijn infecties en de zogenaamde
transplantatie ziekte.
Ht infectierisico wordt veroorzaakt door de chemotherapie, eventuele
lichaamsbestraling en de immuunsupressieve therapie ter voorkoming van de
zogenaamde transplantatie ziekte.
De zogenaamde transplantatie ziekte wordt veroorzaakt door opkomende
donorcellen, hierdoor kan het zijn dat de actieve cellen uit het nieuwe
beenmerg organen aanvallen en daar dan een ontstekingsreactie veroorzaken. We
spreken dan van zogenaamde transplantatie ziekte, ofwel graft-versus-host
disease (GvHD). Van GvHD bestaat een acute en een chronische vorm. We noemen
het acute-GvHD (aGvHD) als het
optreedt binnen de eerste 100 dagen na transplantatie. Het kan gebeuren bij
elke donor. Het geeft meestal ziekte van de
huid, de darmen of de lever. Er worden bij elke stamceltransplantatie extra
maatregelen genomen om dit te voorkomen, in
de vorm van afweeronderdrukkende medicijnen. O.b.v. de bekende literatuur,
denken wij niet dat er meer
transplantatieziekte zal optreden bij deze studie (pagina 20 protocol) . Als er
desondanks aGVHD ontstaat zal deze behandeld worden met
extra afweeronderdrukkende medicijnen.
Indien de infecties onbehandelbaar zijn of de aGVHD dan kan de patient hieraan
komende te overlijden dat, wordt transplantatie gerelateerde mortaliteit (TRM)
genoemd indien dit <100 dagen naar de transplantatie plaats vindt.
Wanneer we zien dat er bij teveel mensen TRM optreedt wordt deze studie
gestaakt (stopping rules).