Waardoor zijn FSHD spieren zwak? Een nieuwe rol voor sarcomeer-eiwitten

Het belangrijkste symptoom van facioscapulohumorale spierdystrofie (FSHD) is
spierzwakte. Deze spierzwakte heeft grote invloed op de dagelijkse activiteiten
van patienten. Tot op heden heeft onderzoek naar FSHD zich vooral gericht op de
moleculair-genetische oorzaken van de ziekte. De pathologie van de contractiele
machinerie in de spieren heeft echter maar weinig aandacht gekregen. Hierdoor
is de pathogenesis van spierzwakte in FSHD vrijwel volledig onbekend. Onze
hypothese is dat dysfunctie van sarcomeer-eiwitten een belangrijke rol spelen
in de pathogenese van spierzwakte in FSHD.

1) Bestuderen van de functie van de sarcomeer-eiwitten in FSHD.
2) Onderzoeken of dysfunctie van sarcomeer-eiwitten specifiek is voor FSHD of
onderdeel van een gegeneraliseerde pathologie bij musculaire dystrofieën
(myotone dystrofie type 1 en oculopharyngeale spierdystrofie).
3) Testen van nieuwe therapeutische strategieën (in vitro) die gericht zijn op
herstel van de spierfunctie in FSHD.

In vitro case-control studie en in vitro interventiestudie.

Voor dit onderzoek is het nodig dat deelnemers 2 maal het UMC St Radboud
bezoeken. Tijdens het eerste bezoek (UMC St Radboud, afdeling fysiologie) zal
kwantitatief spieronderzoek plaatsvinden om de maximale kracht en snelheid van
de te biopteren spieren te bepalen. Tijdens het tweede bezoek aan de
polikliniek neurologie van het UMC St. Radboud zal er een anamnese afgenomen
worden en twee spierbiopten (8x7x5 mm) afgenomen worden. Tijdens dit bezoek zal
ook een MRI/MRS (magnetic resonance imaging/ magnetic resonance spectroscopy)
van het rechter bovenbeen verricht worden en tevens zal de lichamelijk
activiteit door een fysiotherapeut bepaald worden en zal er 1 maal 1 buisje
bloed afgenomen worden. Alle onderzoeken naar de sarcomeerfunctie zullen in
vitro gedaan worden. De risico's van deze onderzoeken zijn verwaarloosbaar.
Het kwantitatief spieronderzoek kan kortdurende spierpijn geven. De risico's
van een spierbiopsie zijn zeer gering vanwege de ervaring van de neurologen
(prof. dr. Padberg en prof. dr. B.G.M. van Engelen) die het onderzoek en de
biopten zullen verrichten. Spierbiopten zullen in de doelpopulatie (FSHD,
myotone dystrofie type 1, oculopharyngeale spierdystrofie) verricht worden
omdat het onmogelijk is om de pathofysiologie van spierzwakte in de deze
patienten te testen en nieuwe therapieën te ontwikkelen zonder spierbiopten te
doen.