Een prospectief gerandomiseerde studie naar het aanhaken van de rechter coronair arterie: Williams versus Judkins

Door middel van selectieve angiografie van de kransslagadres kan de anatomie in
beeld gebracht worden en eventuele vernauwingen worden aangetoond. Met name het
"aanhaken" van de rechter coronair arterie is hierbij vaak lastig door de
anatomie van de aorta en de typische locatie in de rechter coronaire cusp.
Eerdere studies hebben diverse katheters ontwikkeld om het in beeld brengen van
de rechter kransslagader te vergemakkelijken, echter een duidelijk betere
katheter is nog niet gevonden. Kortere tijd tot aanhaken zal de
doorlichtingstijd verkorten en de hoeveelheid benodigde contrast verminderen,
wat in belangrijke mate de complicaties van de diagnostische hartkatheterisatie
kan verminderen. In de dagelijkse praktijk wordt eerst gepoogd met de Judkins
katheter aan te haken, en als dit niet lukt met een andere katheter zoals
bijvoorbeeld de Williams katheter.

Het doel van het onderzoek is om na te gaan welke katheter het gemakkelijkste
de rechter kransslagader aan kan haken gedurende de hartkatheterisatie, kijkend
naar het technisch resultaat en fluoroscopietijden. Secundair wordt gekeken of
de katheter goed blijft zitten, het overall technische succes en de
beeldkwaliteit van de in beeld gebrachte rechter kransslagader.

Enkelblind (voor de patiënt), gerandomiseerd onderzoek. De hartkatheterisatie
zelf wordt verricht volgens de standaard procedure.

Hartkatheterisatie via de lies.

Het onderzoek levert geen extra belasting en/of risico's op voor de patiënt.