Determinanten van sportgedrag bij adolescenten: acute stemmingseffecten van inspanning.

Regelmatige lichaamsbeweging is een belangrijke determinant van de lichamelijke
gezondheid, terwijl het gebrek aan
lichaamsbeweging een grote rol lijkt te spelen bij de toename van het aantal
personen met overgewicht. Vooral in de adolescentie
zien we een grote afname van sportgedrag en andere vormen van regelmatige
lichaamsbeweging in de vrije tijd. Programma's
gericht op het stimuleren van regelmatige lichaamsbeweging gaan nog te veel uit
van het *one-size fits all* idee, waarbij voor
iedereen dezelfde interventie wordt gebruikt, die vaak gericht is op het
veranderen van de omgeving. Dit gaat voorbij aan het
recente bewijs voor sterke individu-specifieke biologische determinanten van
vrijwillig sportgedrag. In dit onderzoek
veronderstellen we dat individuele verschillen in de acute psychologische
reactie op lichamelijke inspanning een
belangrijke determinant zijn van vrijwillig sportgedrag . Succesvolle
interventie zal met deze individuele verschillen rekening moeten
houden.

1. Test de hypothese dat individuele verschillen in de acute psychologische
reactie op lichamelijke inspanning
belangrijke determinanten zijn van huidig en voorgaand sportgedrag.
1a. Stel de erfelijkheid van de acute psychologische reactie op lichamelijke
inspanning vast tijdens gestandaardiseerde
inspanningstesten in het laboratorium.
1b.Test de causaliteit inde associatie tussen de acute psychologische reactie
op lichamelijke inspanning en longitudinale gegevens over sportgedrag rekening
houdend met genetische pleiotropie.

In een laboratoriumstudie op de VU zal de fysieke fitheid van de adolescenten
worden gemeten evenals hun psychologische reactie op lichamelijke inspanning op
verschillende belastingen. De deelnemers worden tussen 10 en 16 uur getest. Ze
lopen 20 minuten op een loopband en fitesen 20 minuten op een fietsergometer
tegen een opklimmende belasting. Met behulp van een continue hartslag en
ventilatieregistratie wordt de intensiteit beneden de anaerobe drempel
gehouden. De psychologische response wordt iedere vijf minuten gemeten tijdens
inspanning en in een 10-minuten durende rustperiode na de inspanning. Tussen de
fietstest en de loopbandtest wordten ook metingen van de maximale spierkracht
verricht. Als laatste wordt op de fietsergometer een maximale inspanningstest
(<12 minuten) gedaan om het maximale zuurstofopnamevermogen vast te stellen.
Hiermee kan de psychologische response als functie van absolute maar ook als
functie van relatieve bealsting worden uitgedrukt. Hierbij worden de
zuurstofopname (VO2) , de koolzuurafgifte (VCO2) en het ademminuutvolume (VE)
gemeten met een gezichtsmasker.

Het laboratorium onderzoek brengt risico*s met zich mee voor adolescenten met
een sub-optimale gezondheid. Deze
adolescenten zullen op voorhand worden uitgesloten van deelname op grond van
een gedetailleerde anamnese (jongeren van 18 en ouder die niet wensen deel te
nemen aan de anamnese zullen worden uitgelsoten; van jongeren beneden de 18
moet tenminste ook 1 ouder over de gezondheid van het kind rapporteren ).
Er zitten geen individuele voordelen aan voor de vrijwillige deelnemers. Veel
deelnemers participeren in onderzoek daar ze
verwachten dat ze daarmee de wetenschappelijke kennis op het gebied van
belangrijke onderzoeksvragen vergroten, waar de
maatschappij zijn voordeel mee doet. Dit onderzoek levert kennis op door het
identificeren van voorspellende, verklarende en
beschermende factoren voor de afname van sportgedrag en de negatieve gevolgen
van deze afnamen voor BMI en gezondheid in
het algemeen. Daarnaast zal het voorgestelde onderzoek een leidraad kunnen
vormen in preventie en interventie van dergelijke
problemen. De voordelen en mogelijkheden die voortkomen uit dit onderzoek wegen
vele malen zwaarder dan het lage risico voor
de deelnemers.