Everolimage. 89Zr-bevacizumab PET afbeelding bij patienten met niercelcarcinoom die behandeld worden met everolimus.

De meerderheid van de niercelcarcinomen wordt gekenmerkt door uitgesproken
angiogenese door inactivatie van het Von Hippel Lindau gen. Angiogenese remmers
zijn standaard eerstelijns systemische behandeling in de gemetastaseerde
setting. Patienten met progressieve ziekte tijdens of na behandeling met
angiogenese remmers kunnen profiteren van behandeling met everolimus, een orale
mTOR remmer die verdubbeling van progressievrije overleving heeft laten zien in
een fase III studie. Het is momenteel niet mogelijk om te voorspellen welke
individuele patiënt baat heeft bij behandeling met mTOR remmers.
Een predictieve biomarker voor het effect van mTOR remmers is hard nodig omdat
het patiënten onnodige bijwerkingen en de samenleving onnodige kosten kan
besparen aangezien mTOR remmers dure medicamenten zijn. Voor
onderzoeksdoeleinden is een predictieve biomarker nuttig omdat het de
ontwikkeling van combinatie behandelingen, nieuwe behandelingen en dosis
titratie kan versnellen. Een van de werkingsmechanismen van mTOR remmers is
blokkering van aanmaak van vasculaire endotheliale groei factor (VEGF), dit
mechanisme is waarschijnlijk voornamelijk verantwoordelijk voor het antitumor
effect bij niercelcarcinoom. Onze hypothese is dat non-invasief meten van VEGF
in de tumor en zijn omgeving met PET scans met 89Zr-bevacizumab, voor start en
vlak na start van behandeling met everolimus, een goede uitleesmaat is voor
effectiviteit van everolimus.

De primaire doelstelling van het onderzoek is evaluatie van de geschiktheid van
89Zr-bevacizumab PET scans, bij patiënten met gemetastaseerd niercelcarcinoom
als biomarker voor effectiviteit van everolimus. 89Zr-bevacizumab PET scan
wordt als veelbelovend beschouwd als er een verandering van de opname optreed
na het starten van de behandeling.

Dit is een pilot studie voor evaluatie van 89Zr-bevacizumab PET imaging als
biomarker tijdens behandeling met everolimus bij patiënten met gemetastaseerd
niercelcarcinoom.
89Zr-bevacizumab PET scans worden gemaakt voor start van de behandeling, na 2
en na 6 weken behandelen.

Patiënten krijgen op 3 tijdstippen een intraveneuze injectie met 37MBq. Dit
resulteert in een cumulatieve radiatie dosis van 54 mSv . Sommige patienten
zuulen gescand worden met een PET/CT camera, dat resulteert in 1,5 mSV aan
extra stralenbelasting per scan (dus in totaal 58,5 mSv).
Volgens de ICRP 62 valt deze stralingsdosis in categorie III (matig risico).
De levensverwachting van de patiënten is beperkt als gevolg van het
gemetastaseerde niercelcarcinoom, dat maakt het risico op een secundaire
maligniteit klinisch wellicht niet relevant.
Patiënten moeten het ziekenhuis 3 keer extra bezoeken voor de injectie van de
tracer. Bloed monsters voor biomarkers worden afgenomen tijdens routine
bloedonderzoek. PET scans worden gemaakt op een dag van reguliere poliklinische
controle. Er is geen direct voordeel voor de deelnemers aan deze studie. Als
89Zr-bevacizumab PET imaging echter een predictive biomarker blijkt te zijn
voor effect van everolimus, kan veel patiënten in de toekomst onnodige
toxiciteit worden bespaard en de samenleving de onnodige kosten van een zinloze
behandeling.