Validatie van afgeleide quantitatieve methodes voor 3*deoxy-3*-[18F]fluorothymidine Positron Emissie Tomografie ([18F]FLT PET) bij patienten met niet kleincellig longcarcinoom behandeld met tyrosine kinase inhibitor (gefitinib of erlotinib).

[18F]FLT PET is een proliferatie marker en wordt veelvuldig gebruikt in
wetensschappelijk onderzoek in de oncologie [Bading et.al. J Nucl Med. 2008
Jun;49 Suppl 2:64S-80S]. [18F]FLT volgt de 'salvage pathway' van endogeen
thymidine. Data gepubliceerd over [18F]FLT PET zijn heterogeen an het is niet
duidelijk of dit komt door farmacokinetische karakteristieken, biologische
veranderingen, beeld resolutie of quantifiactie methodes. Farmacokinetische
modeling is de gouden standaard voor PET. Echter dit vereist arteriele
bloedafname en dynamische scans. Voor [18F]FLT PET is the netto upname
constante, Ki, bepaald met non-linear regression (NLR) met een irreversibel
model de gouden standaard. Als alternatief is kinetic filtering voorgesteld
[Gray et.al. Phys Med Biol. 2010 Feb 7;55(3):695-709].

Afgeleide, versimpelde methodes zijn semi-quantitatieve maten: graphical
(Patlak) analyses [Patlak et.al. J Cereb Blood Flow Metab 1985 5:584-590] en
standardized uptake values (SUV). Om tumor response te meten met deze afgeleide
parameters moeten deze gevalideerd worden voor en na therapie [Hoekstra et.al.
Eur J Nucl Med. 2000 Jun;27(6):731-43]. Systemische therapie kan de correlatie
tussen NLR, Patlak en SUV veranderen, zoals beschreven voor
[18F]fluorodeoxyglucose [Cheebsumon et.a. Eur J Nucl Med Mol Imaging. 2011
May;38(5):832-42].

Interpretatie van [18F]FLT signaal kan een functie van timing zijn van de PET
scan tijdens therapie: vroege [18F]FLT metingen tijdens therapie lijken beter
te correleren met proliferatie dan late metingen [Salskov et.al. Semin Nucl
Med. 2007 Nov;37(6):429-39][Benz et.a. Cancer. 2011 Oct 21]. Dynamisch scannen
op twee verschillende momenten bij dezelfde patient kan helpen de
ogenschijnlijk tegenstrijdige resultaten in [18F]FLT PET te verklaren.

Gefitinib en erlotinib zijn beide een tyrosine kinase inhibitor van EGFR en
vooral effectief bij NSCLC patienten met een actieve EGFR mutatie. Response
verschilt van 4-32% in ongeselecteerde patienten en 55-90% in patienten met
actieve EGFR mutaties[Costanzo et.al. J Biomed Biotechnol. 2011;2011:815269].

Primaire doel: associatie tussen farmacokinetische modeling van [18F]FLT PET en
afgeleide parameters tijdens therapie met gefitinib of erlotinib in patienten
met NSCLC, ter validatie van het gebruikt van afgeleide parameters tijdens
therapie met gefitinib.

Secundaire doelen:
1. Vergelijking van kinetic en afgeleide [18F]FLT parameters pretherapie.
2. Validatie van nonlineaire kinetic filtering
3. Verandering van perfusie voor en tijdens therapie, gemeten met [15O]H2O PET

Prospectief observationeel multicenter studie met 10 NSCLC patienten (tumor
groter dan 3 cm in diameter) worden gescand met [18F]FLT en [15O]H2O PET op 3
verschillende tijdstippen; eerst 7 dagen voorafgaand aan therapie en vervolgens
7 en 28 dagen na de eerste dosis gefitinib of erlotinib. De dynamische PET
scans van de thorax worden uitgevoerd op een PET-CT scanner. Tijdens de PET
scan worden 6 veneuze bloedmonsters afgenomen. Persoonlijke karakteristieken
worden geregistreerd (leeftijd, geslacht, lichaamsgewicht, lengte,
comedicatie). Patienten worden geworven in het VUmc, UMC St Radboud Nijmegen en
lokale ziekenhuizen.

Patienten krijgen een veneus infuus, aangelegd door gekwalificeerde artsen van
de afdeling nucleaire geneeskunde & PET Research. Ondanks de expertise, bestaat
de mogelijkheid op het ontstaan van een hematoom.
De stralingsbelasting voor het gehele onderzoek is 20,4 mSv. Wij zijn ons er
van bewust dat dit hoog is, maar acceptabel gezien de wetenschappelijke
relevantie en de specifieke patientenpopulatie.